خودارضایی در کودکان

خودارضایی چیست؟

خودارضایی به معنی تحریک اندام جنسی خود برای رسیدن به آرامش و لذت است. کودکان ممکن است اندام جنسی خود را با دست یا اشیای دیگر مالش دهند. خودارضایی در کودکان معمولا بیش ازیک بررسی ساده اندام های تناسلی است که معمولا در ۲سالگی هنگام حمام کردن کودک مشاهده می شود. در حین خودارضایی یک کودک معمولاً چهره ای متعجب، هیجان زده یا شیفته و پریشان حواس به خود می گیرد. کودک ممکن است چندین بار در طی یک روز و یا فقط هفته ای یک بار با اندام جنسی خود بازی کند. این اتفاق معمولا زمانی می افتد که کودک کسل است و حوصله اش سر رفته و یا در حال تماشای تلویزیون، خواب آلوده یا تحت استرس است. 

چرا کودک من خود ارضایی می کند؟

خودارضایی گاه و بیگاه، در بسیاری ازکودکان خردسال و پیش از دبستان، یک رفتار عادی است. حدود یک سوم کودکان در این گروه سنی هنگام کاوش اعضای بدن خود، خودارضایی و بازی با اندام جنسی خود را کشف می کنند. آنها صرفاً به این دلیل که با این کار حس خوبی دارند، به این عمل ادامه می دهند. برخی از کودکان به این دلیل خودارضایی می کنند که از چیزی احساس ناخوشنودی می کنند، مثلا زمانی که آنها را از پستانک می گیرید، به طور مکرر خودارضایی می کنند. عده ای دیگر نیز این کار را در واکنش به تنبیه یا فشار ناشی از اجبار قطع کامل این عمل انجام می دهند. 
هیچ گونه دلیل پزشکی و بیولوژیک برای این کار وجود ندارد. همچنین ناراحتی های ناحیه تناسلی که موجب درد یا خارش می شود نیز نمی تواند دلیلی برای خودارضایی باشد و باعث این حرکت شود. 

این رفتار تا کی ادامه دارد؟

زمانی که کودک شما این رفتار را کشف می کند، معمولا به راحتی نمی تواند آن را یکباره کنار بگذارد. اگر کمبود ها، ناراحتی و نارضایتی های کودک خود را برطرف کنید، ممکن است کمتر دست به این حرکت بزند. تا سن ۵ یا ۶ سالگی اکثر کودکان محافظه کاری و احتیاط را یاد می گیرند و این عمل را تنها در خفا و فقط زمانی که تنها باشند، انجام می دهند. خودارضایی در دوره بلوغ   یک امر جهانی و همگانی است که در واکنش به تغییرات هورمونی و تحریک جنسی رخ می دهد.

آیا خودارضایی باعث بروز مشکلات بعدی در زندگی فرد می شود؟

خودارضایی موجب هیچ گونه آسیب فیزیکی یا صدمه به بدن نمی شود، چرا که امری غیر عادی و افراطی نیست مگر این که پس از سن ۵ یا ۶سالگی عمداً در مکان های عمومی صورت گیرد. این مسئله اصلا به معنای این نیست که کودک شما مشکل انحراف جنسی دارد. اما اگر بزرگسالان نسبت به خودارضایی کودک واکنش های شدید نشان دهند و او را برای این موضوع مواخذه و تنبیه کنند، می توانند موجب آسیب های احساسی مثل احساس گناه و فوبیای جنسی در کودک شوند که روابط آینده او را تحت تاثیر قرار خواهد داد. 

چگونه می توانم به کودک خود کمک کنم؟

اهداف واقع گرایانه داشته باشید.

این که انتظار داشته باشید کودک شما به یکباره و به طور کامل این رفتار را ترک کند، امری غیر ممکن است. این واقعیت را بپذیرید که کودک شما این حرکت را کشف کرده و از آن لذت می برد. در این مورد تنها چیزی که می توانید آن را کنترل کنید، مکانی است که کودک در آن مرتکب این عمل می شود. بهتر است به کودک اجازه دهید که فقط در اتاق خواب و در حمام با اندام تناسلی خود تماس برقرار کند. می توانید به او بگویید: اشکالی ندارد زمانی که خسته هستی، در اتاق خواب خودت ایم کار را انجام دهی. اگر این عمل او فارغ از این که کجا انجام شود، کلا نادیده بگیرید، آن وقت کودک گمان می کند که آزاد است تا هر کجا دلش خواست و در هر شرایطی به این رفتار بپردازد. 

از خودارضایی کودک در زمان خواب و هنگام چرت زدن چشم پوشی کنید.

در این زمان ها بهتر است کودک را تنها بگذارید و دائما او را چک نکنید. نباید اورا از خوابیدن بر روی شکم منع کنید و یا اگرمشاهده کردید که دست هایش را در وسط پاهایش قرار داده، او را بازخواست نکنید.

حواس کودک را پرت کنید یا در مورد ارتکاب خودارضایی در زمان های دیگر برای او قوانین تعیین کنید. 

ابتدا سعی کنید حواس کودک را به فعالیتی دیگر یا به اسباب بازی هایش پرت کنید. اگر نتوانستید ذهن او را از این کار منحرف کنید، می توانید موضوع را برای او این چنین تفهیم کنید: "می دانم این کار حس خوشایندی به تو می دهد، اما فقط می توانی آن را اتاق خواب و حمام و زمانی که تنها هستی انجام دهی و اجازه نداری آن را در بقیه مکان ها و در حضور دیگران انجام دهی". هنگامی که کودک به سن ۴یا ۵ سالگی می رسد، به احساسات و نگرش دیگر افراد نسبت به خود حساس می شود و این را درک می کند که فقط در تنهایی می تواند خود ارضایی کند. اما کودکان خردسال را ممکن است مجبور شوید حین انجام این رفتار در حضور دیگران، به اتاق خودشان بفرستید. 

این رفتار کودک و رویکرد خود را مربی مهد کودک یا کارکنان مدرسه درمیان بگذارید. 

از پرستار کودک یا مربی مهد کودک او بخواهید تا به این گونه رفتار او ابتدا با پرت کردن حواس کودک واکنش نشان دهد. اگر این کار موثر واقع نشد، بهتر است کودک را به چنین عباراتی توجه دهند: " ما الان منتظریم که تو هم به جمع ما بپیوندی". در مدرسه عمل خود ارضایی کودک را فقط در هنگام چرت زدن می توان مورد چشم پوشی قرار داد. 

تماس جسمی و فیزیکی را با کودک خود بیشتر کنید.

برخی از کودکان درصورتی که طی روز بیشتر مورد نوازش قرار گیرند و در آغوش گرفته شوندف کمتر به خود ارضایی رو می آورند. اطمینان حاصل کنید که کودک شما در طی روز حد اقل یک ساعت با شما وقت می گذراند و به او محبت می کنید و او را مورد نوازش قرار می دهید. 

اشتباهات رایج

رایج ترین اشتباهی که والدین انجام می دهند تلاش برای از بین بردن عمل خودارضایی کودک به صورت کامل است. تلاش برای دستیابی به این مقصود، معمولا برای والدین موفقیت آمیز نیست. تنبیه فیزیکی کودک برای خود ارضایی کار بسیار غلطی است و هرگز نباید انجام شود. همچنین در این مورد به هیچ وجه سر کودک داد نکشید یا او را مورد مواخذه قرار ندهید. عمل خود ارضایی را برای او عملی شنیع و کثیف و زشت و بد قلمداد نکنید. نیازی نیست که دست های او را ببندید و یا از ابزارها و موانع دیگری برای این منظور استفاده کنید. چرا که تمام این رویکرد های غل می تواند در آینده موجب آسیب های احساسی یا سرخوردگی و ناتوانی های جنسی کودک شود. 

چه وقت باید با پزشک کودکم تماس بگیرم؟
در صورت مشاهده موارد زیر می توانید از یک متخصص کمک بگیرید:
اگر کودک شما در حضور دیگران نیز به خودارضایی ادامه می دهد. 
اگر گمان می کنید کودک شما  عمل خودارضایی را از فردی دیگر یاد گرفته است و در این زمینه آموزش دیده است.
اگر کودک شما تلاش می کند با اندام جنسی سایر افراد تماس برقرار کند و آن را لمس نماید.
اگر فکر می کنید کودکتان از چیزی ناخشنود و غمگین است.
 اگر انتظار ندارید عمل خودارضایی را از فرزندتان ببینید و این عمل به هیچ وجه برایتان پذیرفته نیست.
 اگر رویکرد و تکنیکی که برای مقابله با این عمل کودک به کار گرفته اید، طی یک مال موثر واقع نشود.
اگر برای این منظور تکنیک ها و روش های دیگری درنظر دارید. 
اگر سوالات و نگرانی های خاصی در این زمینه دارید. 

مرجع:

Masturbation in Preschoolers