علت و درمان لرزش یا رعشه بدن

لرزش نوعی حرکت غیر ارادی بدن است که از اسپاسم یا انقباض عضلانی متمایز است و می تواند  به علت سبک زندگی (مانند مصرف بیش از حد کافئین) و شرایط پزشکی مانند سکته مغزی یا بیماری پارکینسون باشد

لرزش یا رعشه چیست؟

لرزش حرکات ریتمیک غیر عمدی و غیرقابل کنترل یک اندام یا بخشی از بدن شما است

لرزش می تواند در هر قسمت از بدن و در هر زمانی رخ دهد و معمولاً نتیجه یک مشکل در مخچه است، بخشی از مغز که حرکات عضلانی را کنترل می کند

بیشتر لرزش ها را نمی توان به راحتی درمان کرد، اما اغلب خود به خود از بین می روند

توجه به این نکته مهم است که لرزش با اسپاسم عضلانی و انقباضات عضلانی متمایز است

اسپاسم عضلانی انقباض غیر ارادی عضله است، انقباض عضلانی یک حرکت ظریف کنترل نشده بخش کوچکی از یک عضله بزرگتر است. این انقباض ممکن است زیر پوست قابل مشاهده باشد

چه چیزی باعث لرزش می شود؟

لرزش می تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد

علل عمومی لرزش عبارتند از:

• خستگی عضلانی

• مصرف بیش از حد کافئین

• سطح قند خون پایین

• فشار

• سالخورده

• صدمات

• داروهای تجویزی

شرایط پزشکی که می تواند باعث لرزش شود عبارتند از:

• آسیب تروماتیک مغز

• سکته

• بیماری پارکینسون

• ام ​​اس (MS)

• اختلال مصرف الکل

• پرکاری تیروئید

• اضطراب

انواع لرزش یا رعشه در بدن :

لرزش ها به طور کلی به عنوان لرزش در حال استراحت یا لرزش عمل طبقه بندی می شوند

لرزش هنگام استراحت زمانی رخ می دهد که شما در حالت نشسته یا دراز کشیده اید. هنگامی که شروع به حرکت می کنید، متوجه خواهید شد که لرزش از بین می رود. لرزش در حالت استراحت اغلب فقط دست ها را تحت تاثیر قرار می دهد

لرزش عمل در حین حرکت قسمت آسیب دیده بدن رخ می دهد

​​​​​​​ لرزش های عملی به طبقه بندی ها زیر تقسیم می شوند:

لرزش وضعیتی:
 

لرزش وضعیتی زمانی رخ می دهد که در موقعیتی در برابر جاذبه قرار می گیرید، مانند باز نگه داشتن دست یا پا

لرزش قصد:
 

لرزش قصدی در حین حرکات هدفمند مانند لمس انگشت به بینی رخ می دهد

لرزش خاص وظیفه:
 

لرزش مخصوص کار هنگام انجام کارهایی که به مهارت نیاز دارند مانند دست خط یا نواختن یک ساز رخ می دهد

لرزش جنبشی:
 

لرزش جنبشی در حین حرکت ارادی بخشی از بدن، مانند بالا و پایین بردن مچ دست رخ می دهد

لرزش ایزومتریک:

لرزش ایزومتریک زمانی اتفاق می‌افتد که شما داوطلبانه یک عضله را منقبض می‌کنید اما در غیر این صورت ماهیچه یا اندام خود را حرکت نمی‌دهید، مانند زمانی که مشت می‌کنید

دسته بندی لرزش و رعشه:

لرزش ها نیز بر اساس ظاهر و علت آن دسته بندی می شوند :

لرزش اساسی :

لرزش اساسی شایع ترین نوع اختلال حرکتی است. لرزش های اساسی معمولاً لرزش های وضعیتی یا عمدی هستند

لرزش اساسی ممکن است خفیف باشد و پیشرفت نکند، یا ممکن است در طی چند سال به کندی پیشرفت کند. معمولاً به صورت یک لرزش دو طرفه شروع می شود، به این معنی که هر دو طرف بدن را تحت تأثیر قرار می دهد

به طور سنتی تصور نمی شد که لرزش اساسی با هیچ فرآیند بیماری مرتبط باشد

با این حال، تحقیقات اخیر، مانند یک مطالعه در سال 2015 و یک کتاب درسی در سال 2018، آنها را به دژنراسیون خفیف در مخچه مرتبط کرده است

بررسی ادبیات 2019 همچنین به این نتیجه رسید که لرزش اساسی در برخی افراد با بیماری پارکینسون مرتبط است. مطالعات بیشتری مورد نیاز است

​​​​​​​لرزش اساسی گاهی اوقات با موارد زیر همراه است:

• سابقه خانوادگی این بیماری

• مشکل راه رفتن خفیف

• ناتوانی شنوایی

• اختلال شناختی خفیف

• لرزش پارکینسونی

شروع پارکینسون معمولاً در حدود سن 60 سالگی رخ می دهد. لرزش پارکینسون معمولاً یک لرزش در حال استراحت است و اغلب اولین علامت پارکینسون است

لرزش ناشی از کاهش دوپامین در گانگلیون های پایه است. عقده های قاعده ای گروهی از هسته ها در مغز هستند

در حالی که لرزش اساسی معمولاً به صورت دوطرفه شروع می شود، لرزش پارکینسونی معمولاً در یک اندام یا در یک طرف بدن قبل از پیشرفت به سمت دیگر شروع می شود

لرزش عملکردی (لرزش روانی) :

یک لرزش عملکردی که قبلاً به عنوان یک لرزش روانی شناخته می شد، با موارد زیر مشخص می شود:

• شروع ناگهانی و بهبودی

• تغییر جهت لرزش شما و قسمت آسیب دیده بدن

• زمانی که حواس شما پرت می شود، فعالیت را به شدت کاهش می دهد

• ممکن است به صورت یک لرزش وضعیتی یا قصدی ظاهر شود

• افراد مبتلا به لرزش عملکردی اغلب دارای اختلال تبدیلی (یک وضعیت روانی که علائم فیزیکی ایجاد می کند) یا یک بیماری روانپزشکی دیگر دارند

لرزش دیستونیک :

لرزش دیستونیک افرادی را که دچار دیستونی هستند، یک اختلال حرکتی که با انقباضات غیرارادی عضلانی مشخص می شود، تحت تاثیر قرار می دهد. انقباضات عضلانی باعث ایجاد حرکات پیچشی و تکراری یا وضعیت های غیر طبیعی مانند چرخش گردن می شود. اینها در هر سنی ممکن است رخ دهند

لرزش دیستونیک به طور نامنظم رخ می دهد. استراحت کامل می تواند این لرزش ها را تسکین دهد

لرزش مخچه:

مخچه تعادل و همچنین حرکت را کنترل می کند، لرزش مخچه نوعی لرزش قصدی است که در اثر ضایعات یا آسیب مخچه ناشی از:

• سکته

• تومور

• بیماری مانند ام اس

همچنین ممکن است نتیجه اختلال مصرف الکل یا استفاده بیش از حد از برخی داروها باشد

اگر اختلال مصرف الکل دارید یا در مدیریت داروها مشکل دارید، با یک متخصص مراقبت های بهداشتی صحبت کنید. آنها می توانند به شما در ایجاد یک برنامه درمانی کمک کنند که بهترین کار را برای شما داشته باشد. آنها همچنین می توانند شما را با سایر منابع حرفه ای مرتبط کنند تا به شما در مدیریت شرایط کمک کنند

​​​​​​​
لرزش ارتواستاتیک :

لرزش ارتواستاتیک معمولا در پاها اتفاق می افتد،این یک انقباض سریع و ریتمیک ماهیچه ای است که بلافاصله پس از ایستادن رخ می دهد

​​​​​​​این لرزش اغلب به عنوان بی ثباتی درک می شود. هیچ علامت یا نشانه بالینی دیگری وجود ندارد. بی ثباتی زمانی متوقف می شود که:

• بنشینید

• برداشته می شوند

• شروع به راه رفتن کنید

لرزش فیزیولوژیک :

لرزش فیزیولوژیک دست ها و انگشتان را تحت تاثیر قرار می دهد اما معمولاً با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیست. این یک پاسخ فیزیکی طبیعی است که در همه افراد رخ می دهد

یک لرزش فیزیولوژیک قابل توجه تر اغلب در اثر واکنش به موارد زیر ایجاد می شود:

• داروهای خاص

• ترک الکل

• شرایط پزشکی، مانند هیپوگلیسمی، عدم تعادل الکترولیت، یا تیروئید پرکار

​​​​​​​اگر علت را از بین ببرید معمولاً از بین می رود

 لرزش یا رعشه بدن چگونه تشخیص داده می شود؟

لرزش همیشه جدی نیست، اما گاهی اوقات ممکن است نشان دهنده یک اختلال جدی باشد، اغلب بخشی از اختلالات پزشکی هستند که بر مغز، سیستم عصبی یا ماهیچه ها تأثیر می گذارد

در صورت ایجاد لرزش غیر قابل توضیح با پزشک تماس بگیرید

معاینه بدنی در خصوص لرزش یا رعشه بدن :

در طول معاینه فیزیکی، پزشک ناحیه آسیب دیده را مشاهده می کند. لرزش با بازرسی بصری آشکار می شود. با این حال، تا زمانی که پزشک آزمایش‌های بیشتری را انجام ندهد، نمی‌توان علت لرزش را تشخیص داد

همچنین ممکن است پزشک از شما بخواهد که برای ارزیابی شدت لرزش جسمی بنویسید یا نگه دارید

تست های آزمایشگاهی در خصوص لرزش یا رعشه بدن :

پزشک شما ممکن است نمونه خون و ادرار را برای بررسی علائم بیماری تیروئید یا سایر شرایط پزشکی جمع آوری کند

تست های عصبی در خصوص لرزش یا رعشه بدن :

پزشک شما ممکن است یک معاینه عصبی نیز انجام دهد. این معاینه عملکرد سیستم عصبی شما را بررسی می کند. شما را اندازه گیری می کند:

• رفلکس های تاندون

• هماهنگی

• وضعیت

• قدرت عضلانی

• تون عضلانی

• توانایی احساس لامسه

​​​​​​​در طول امتحان، ممکن است لازم باشد:

• انگشت خود را به بینی خود لمس کنید

• یک مارپیچ بکشید

• انجام وظایف یا تمرینات دیگر

پزشک شما همچنین ممکن است یک الکترومیوگرام (EMG) تجویز کند، این تست فعالیت غیرارادی ماهیچه و پاسخ عضله به تحریک عصبی را اندازه گیری می کند

لرزش یا رعشه بدن چگونه درمان می شود؟

اگر برای بیماری زمینه‌ای که باعث لرزش می‌شود، درمان می‌کنید، ممکن است برای درمان لرزش کافی باشد

​​​​​​​درمان های احتمالی عبارتند از:

• داروها

• بوتاکس

• فیزیوتراپی

• تحریک عمیق مغز (DBS)

داروهای مرتبط با درمان لرزش یا رعشه بدن :

برخی از داروهای تجویزی وجود دارند که معمولاً برای درمان خود لرزش استفاده می شوند

​​​​​​​این داروها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

مسدود کننده های بتا :

بتا بلاکرها معمولا برای درمان فشار خون بالا یا بیماری قلبی استفاده می شوند. همچنین نشان داده شده است که آنها لرزش را در برخی افراد کاهش می دهند

آرام بخش ها :

آرام‌بخش‌هایی مانند آلپرازولام (Xanax) ممکن است لرزش ناشی از اضطراب را تسکین دهند

​​​​​​​داروهای ضد تشنج :

گاهی اوقات داروهای ضد تشنج برای افرادی که نمی توانند بتابلوکرها را مصرف کنند یا لرزش هایی دارند که توسط بتابلوکرها کمکی نمی شود، تجویز می شود

تزریق بوتاکس :

تزریق بوتاکس نیز ممکن است لرزش را تسکین دهد

این تزریقات شیمیایی اغلب به افرادی داده می شود که لرزش هایی روی صورت و سر دارند. با این حال، بوتاکس را می توان تقریباً به هر گروه عضلانی که به لرزش کمک می کند، مانند گردن، بازوها یا دست ها تزریق کرد

فیزیوتراپی :

فیزیوتراپی ممکن است به تقویت عضلات و بهبود هماهنگی شما کمک کند. استفاده از وزنه های مچ دست و وسایل تطبیقی ​​مانند ظروف سنگین تر نیز ممکن است به تسکین لرزش کمک کند

​​​​​​​
تحریک عمیق مغز (DBS) :

تحریک عمیق مغز (DBS) ممکن است تنها گزینه برای کسانی باشد که لرزش های ناتوان کننده دارند. در طول این عمل، جراح یک کاوشگر الکتریکی را به قسمتی از مغز که مسئول لرزش است وارد می کند

هنگامی که پروب در جای خود قرار گرفت، یک سیم از پروب به قفسه سینه، زیر پوست شما وارد می شود. جراح دستگاه کوچکی را در قفسه سینه شما قرار می دهد و سیم را به آن وصل می کند. این دستگاه پالس هایی را به کاوشگر می فرستد تا مغز از تولید لرزش جلوگیری کند

لرزش می تواند طبیعی باشد، آنها همیشه با زندگی روزمره شما تداخل ندارند یا حتی نیاز به درمان ندارند

آنها ممکن است زمانی رخ دهند که شما تحت استرس زیادی هستید یا اضطراب یا ترس را تجربه می کنید. هنگامی که این احساس فروکش کرد، لرزش معمولا متوقف می شود. به هم خوردن دندان های شما در هنگام سرماخوردگی نیز یک لرزش محسوب می شود

اگر مشکوک هستید که لرزش شما نشانه یک بیماری جدی تر است یا عارضه جانبی داروهایی است که مصرف می کنید، با پزشک صحبت کنید

چه مواردی باعث لرزش یا رعشه اساسی می شود؟

لرزش می تواند ناشی از سوء مصرف الکل، تیروئید پرکار یا سکته باشد. آنها همچنین می توانند ناشی از انواع بیماری های عصبی باشند. اما این لرزش ها به عنوان لرزش های اساسی مشخص نمی شوند

علت دقیق لرزش اساسی ناشناخته است. دانشمندان هیچ دلیل ژنتیکی یا محیطی مطلقی پیدا نکرده اند و هیچ نقص سلولی با این وضعیت مرتبط نیست

با این حال، تحقیقات اخیر نشان می دهد که بر اساس منبع مورد اعتماد موسسه ملی اختلالات عصبی و سکته مغزی (NINDS)، لرزش اساسی ممکن است توسط تغییرات در مناطق خاصی از مغز ایجاد شود. مانند بسیاری از شرایط پزشکی، تحقیقات در حال انجام است

آیا لرزش یا رعشه اساسی در بدن قابل درمان است؟

هیچ درمانی برای لرزش اساسی وجود ندارد، اما پیشرفت علائم تدریجی و آهسته است. همچنین درمان هایی وجود دارد که ممکن است به کاهش علائم شما کمک کند. اگر علائم شما جزئی باشد، ممکن است نیازی به درمان نداشته باشید

اگر علائم شما شدید باشد و با فعالیت های عادی شما تداخل داشته باشد، پزشک درمان را توصیه می کند

​​​​​​​گزینه های درمانی عبارتند از:

داروها :

داروهای ترمور اساسی شامل موارد زیر است:

• مسدود کننده های بتا مانند پروپرانولول که از لرزش جلوگیری می کند

• داروهای فشار خون مانند فلوناریزین

• داروهای ضد تشنج مانند پریمیدون، که ممکن است برای کاهش تحریک پذیری سلول های عصبی موثر باشد

• آرام بخش های خفیف مانند آلپرازولام

درمان ها :

برای بهبود هماهنگی و کنترل عضلات می توانید به فیزیوتراپی بروید. تزریق بوتاکس نیز می تواند در دستان شما انجام شود تا ماهیچه ها ضعیف شده و لرزش به حداقل برسد یا متوقف شود

عمل جراحی :

جراحی زمانی انجام می شود که سایر درمان ها نتوانند تسکین دهند. این آخرین راه حل است. گزینه های جراحی شامل تحریک عمیق مغز و رادیوسرجری استریوتاکتیک است

با تحریک عمیق مغز، الکترودهای کوچکی در ناحیه ای از مغز قرار می گیرند که حرکت را کنترل می کند،این الکترودها سیگنال های عصبی را که باعث لرزش می شوند مسدود می کنند

با رادیوسرجری استریوتاکتیک، اشعه ایکس پرقدرت در ناحیه کوچکی از مغز برای اصلاح لرزش مشخص می‌شود

کدام داروها بیشتر باعث لرزش می شوند؟

لرزش ناشی از دارو به دلیل پاسخ مغز شما به مواد شیمیایی موجود در برخی داروها ایجاد می شود. لرزش ناشی از دارو همچنین می تواند در نتیجه ترک مواد مخدر یا الکل رخ دهد

داروهای ضد تشنج از شایع ترین علل لرزش ناشی از دارو هستند. داروهای ضد تشنج برای انواع بیماری ها از جمله صرع و اختلال دوقطبی استفاده می شود. برونکودیلاتورها که معمولاً در درمان بیماری هایی مانند آسم استفاده می شوند نیز می توانند باعث لرزش شوند

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی که برای جلوگیری از رد اعضای پیوندی استفاده می شوند، می توانند منجر به لرزش ناشی از دارو شوند. داروهای مورد استفاده برای درمان انواع اختلالات روانپزشکی مانند داروهای ضد روان پریشی، لیتیوم و برخی داروهای ضد افسردگی نیز از علل بالقوه لرزش ناشی از دارو هستند. کافئین محرکی است که می‌تواند باعث ایجاد لرزش یا تشدید لرزش‌های موجود شود

​​​​​​​برای درمان لرزش من چه می توان کرد؟

احتمالاً پزشک از شما می‌خواهد که مصرف دارویی که باعث لرزش می‌شود را متوقف کنید. این معمولاً پس از صحبت با پزشک در مورد خطرات و مزایای بالقوه مرتبط با توقف درمان اتفاق می‌افتد. پزشک شما همچنین در مورد درمان های جایگزین احتمالی با شما صحبت خواهد کرد. علائم شما ممکن است بلافاصله پس از قطع داروی مزاحم برطرف نشوند. علائم معمولا در حدود چهار ماه کاهش می یابد، اما در برخی موارد، ممکن است تا 18 ماه طول بکشد

لرزش در اثر مشکلاتی در قسمت‌هایی از مغز که حرکت را کنترل می‌کنند، از جمله مخچه، لوب فرونتال و عقده‌های پایه ایجاد می‌شود. برخی از انواع لرزش می تواند ارثی باشد. برخی دیگر توسط عواملی مانند:

• شرایط عصبی، مانند بیماری پارکینسون

• سوء مصرف الکل

• تیروئید پرکار

• ضربه به سر

• اضطراب

با این حال، بیشتر انواع لرزش هیچ علت شناخته شده ای ندارند

لرزش به طور کلی یکی از علائم اصلی بیماری پارکینسون است که تقریباً در 70 تا 80 درصد موارد رخ می دهد. در بیماری پارکینسون، سلول‌های عصبی در بخشی از مغز به نام عقده‌های پایه شروع به مردن می‌کنند و انتقال‌دهنده عصبی کمتری به نام دوپامین تولید می‌کنند. عقده‌های قاعده‌ای از دوپامین برای ایجاد اتصالات و برقراری ارتباط بین نورون‌ها استفاده می‌کنند، بنابراین وقتی دوپامین کمتر باشد، ارتباطات و ارتباطات مناسبی وجود ندارد

عقده های قاعده ای مسئول اطمینان از روان بودن حرکات بدن هستند. هنگامی که اتصالات زیادی در این ناحیه از مغز وجود ندارد، آنها نمی توانند کار خود را به خوبی انجام دهند، که منجر به لرزش و سایر علائم حرکتی بیماری پارکینسون می شود

لرزش قرص می تواند در اثر سایر بیماری های عصبی دژنراتیو مانند آتروفی سیستم های متعدد یا زوال عقل لووی ایجاد شود. با این حال، این نوع لرزش تقریباً همیشه ناشی از بیماری پارکینسون است

شرایطی که می تواند باعث لرزش قرص شود، همه شرایط جدی هستند، بنابراین اگر دچار لرزش قرص شده اید، مهم است که در اسرع وقت به پزشک خود مراجعه کنید

​​​​​​​

گزینه های درمان :

در بیشتر موارد، لرزش قابل درمان نیست. با این حال، شما می توانید با درمان علت اصلی لرزش به کاهش علائم لرزش خود کمک کنید

لرزش غلتاندن قرص ناشی از بیماری پارکینسون را می توان با داروهای پارکینسون مانند لوودوپا و کاربیدوپا کاهش داد

در برخی از موارد پارکینسون پیشرفته که سایر داروها موثر نبوده اند، می توان از تحریک عمقی مغز استفاده کرد. در این درمان، الکترودها در گانگلیون های پایه قرار می گیرند. آنها مقدار کمی الکتریسیته به مغز می فرستند که به کاهش لرزش کمک می کند

حتی با درمان، لرزش قرص‌های ناشی از بیماری پارکینسون معمولاً در طول چند سال به بقیه بازو و سمت دیگر بدن سرایت می‌کند

در بسیاری از موارد، استرس یا اضطراب می تواند بدون توجه به شرایط زمینه ای، لرزش را بدتر کند. یافتن راه‌هایی برای آرامش، مانند تمرکز بر یک سرگرمی یا مدیتیشن، می‌تواند به کاهش لرزش شما کمک کند

برخی از افراد همچنین متوجه می شوند که وقتی لرزش غلتیدن قرص خفیف است، می توانند آن را با فشردن یک توپ، خودکار یا سایر اشیاء کوچک سرکوب کنند