آنچه در این مقاله خواهید خواند

تمام خدمات سایت سلامتی ۲۴ برای بیماران رایگان است

بیماری آلزایمر

معرفی بیماری

بیماری آلزایمر نوعی بیماری پیشرونده است که موجب تحلیل حافظه و سایر عملکردهای مهم روانی می شود. در ابتدا، فرد بیمار مبتلا به آلزایر ممکن است متوجه سردرگمی های خفیف شود و در به خاطر سپردن اموراتش دچار مشکل گردد. در نهایت، ممکن است فرد دچار آلزایمر، مهم ترین افراد زندگی خود را نیز فراموش کنند و شخصیت این افراد به طور پایه ای دچار تغییراتی شود.

بیماری آلزایمر شایع ترین علت زوال عقل (گروهی از اختلالات مغزی که باعث از دست دادن مهارت های فکری و اجتماعی می شود) است. در بیماری آلزایمر، سلول های مغز دچار انحطاط شده و از بین می روند که این امر باعث اُفت حافظه و عملکرد ذهن می شود.

در حال حاضر داروها و استراتژی های مدیریتی که برای درمان این بیماری وجود دارند، می توانند به طور موقت علائم آن را بهبود بخشند. این روش ها می توانند عملکرد بیماری آلزایمر را به حداکثر برسانند. اما از آنجا که هیچ درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد، بهتر است در اسرع وقت به دنبال خدمات حمایتی باشید و از شبکه های پشتیبانی استفاده کنید .

علائم و نشانه ها

در شروع آلزایمر، فراموشی یا حواس پرتی خفیف از تنها نشانه هایی است که ممکن است فرد متوجه آن شود. اما با گذشت زمان، این بیماری موجب تحلیل حافظه شده، چنان که فرد در به یاد آوردن خاطرات اخیر نیز دچار مشکل خواهد شد. میزان شدت علائم این بیماری در افراد مختلف متغیر است. اغلب، فردی که با مشکل حافظه مواجه می شود، خود متوجه آن نیست و معمولا اطرافیان فرد هستند که مشکل را تشخیص می دهند.
اگر مبتلا به آلزایمر باشید، ممکن است در ابتدا متوجه این مسئله شوید که در به خاطر آوردن چیزها و یا در سازماندگی افکار خود دچار مشکلی غیر عادی هستید. و یا این که متوجه ههیچ مسئله غیر عادی در خود نشوید و حتی هنگامی که تغییرات قابل ملاحظه ای در اعضای خانواده یا دوساتانتان به وجود می آید، شما متوجه آن نشوید.

حافظه

هر کسی ممکن است گاهی دچار اختلال حافظه یا حواس پرتی گردد. این که گاها جای کلیدهایتان و یا نام یکی از آشنایانتان را فراموش می کنید، امری عدی و طبیعی است. اما اختلال حافظه ای که مربوط به بیماری آلزایمر است، پایدار تر بوده و حتی پیشرفت می کند و بدتر می شود. همچنین در عملکرد شغلی و خانوادگی شما نیز تاثیر خواهد گذاشت.

افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است:

برخی عبارات یا جمله ها و سوالات را بارها و بارها تکرار کنند.
بیش از حد سوالی را بپرسند
گفتگوها، قرارهای ملاقات و یا برخی اتفاقات را فراموش کنند و بعدتر نیز آن را به یاد نیاورند.
مذام وسایل خود را در مکان های مختلف بخصوص در جاهایی که نباید، جا می گذارند.
در مکان های آشنا و جاهایی که غالبا به آن رفت و آمد دارند، گم می شوند.
در نهایت نام اعضای خانواده خود را و یا نام هر شخص و شیء دیگر را فراموش می کنند.
در پیدا کردن کلمات مناسب برای بیان افکار و یا شرکت در مکالمات دچار مشکل می شوند.

تفکر و استدلال

بیماری آلزایمر موجب بروز مشکلاتی در تمرکز و تفکر می شود، به خصوص در مورد مفاهیم انتزاعی مثل اعداد.

انجام چندین کار به طور همزمان برای این افراد دشوار است، و ممکن است برای مدیریت امور مالی و پرداخت صورتحساب دچار مشکل شوند. این دشواری ها می تواند آنقدر گسترده شود که به ناتوانی درشناخت اعداد و حساب و کتاب با عدد و رقم بیانجامد.

قضاوت و تصمیم گیری

واکنش مناسب نسبت به امور روزمره، مثل سوختن غذا بر روی اجاق گاز و یا بروز وضعیت های غیر منتظره در رانندگی می تواند به یک چالش بزرگ برای این افراد تبدیل شود .

برنامه ریزی و انجام وظایف آشنا

با پیشرفت بیماری فعالیت هایی مانند برنامه ریزی، پخت و پز غذا و یا انجام یک بازی مورد علاقه به یک چالش تبدیل می شود . در نهایت و با پیشرفت آلزایمر چگونگی انجام کارهای اساسی مانند پوشیدن لباس و حمام کردن به فراموشی سپرده می شود.

تغییرات رفتاری و شخصیتی

تغییراتی که با بیماری آلزایمر در مغز رخ می دهد، می تواند بر عملکرد و احساسات فرد تاثیر بگذارد. افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است این موارد را تجربه کنند:

افسردگی
بی علاقگی
کناره گیری از اجتماع
نوسانات خلقی
عدم اعتماد به دیگران
زودرنجی و پرخاشگری
تغییر در عادات خواب
سردرگمی
ناتوانی در خویشتن داری
توهم؛ مثلا اعتقاد به این که کسی وسایلتان را ربوده است.

بسیاری از مهارت های مهم تا مراحل نهایی این بیماری از بین نمی روند، این مهارتها عبارتند از توانایی کتاب خواندن، رقصیدن و آواز خواندن، لذت بردن از موسیقی های قدیمی، شرکت در بازی و سرگرمی ها، داستان تعریف کردن و به خاطر آوردن خاطرات.

علت این امر این است که اطلاعات، عادات و مهارت هایی که در سال های اولیه زندگی فرا گرفته می شوند، جزو آخرین توانایی هایی هستند که به هنگام پیشرفت بیماری آلزایمر از بین می روند. در واقع ان قسمت از مغز ما که این اطلاعات را در خود جای داده است، دیرتر تحت تاثیر روند این بیماری واقع می شود.

علت ها

دانشمندان بر این باورند که در اکثر افراد، بیماری آلزایمر در اثر ترکیبی از عواملی مثل ژنتیک، سبک زندگی و عوامل محیطی که با گذشت زمان مغز را تحت تاثیر قرار می دهد، ایجاد می گردد.

کمتر از 5 درصد مواقع، آلزایمر در اثر تغییرات ژنتیکی خاص ایجاد می شود.

اگر چه علل بیماری آلزایمر هنوز به طور کامل یافت نشده است اما اثر آن بر مغز روشن است. آلزایمر به سلول های مغزی آسیب می رساند و موجب مرگ آنها می شود. مغزی که تحت تاثیر بیماری آلزایمر قرار گرفته است سلول های کمتری دارد و نسبت به یک مغز سالم از اتصالات کمتری در بین سلول های باقی مانده برخوردار است.

با مرگ هر چه بیشتر سلول های مغزی ، آلزایمر منجر به انقباضات قابل توجه در مغز می شود. زمانی که پزشک بافت مغزی بیمار را با میکروسکوپ بررسی می کند، می تواند ناهنجاری هایی را مشاهده کند که به عنوان نشانه اصلی آلزایمر در نظر گرفته می شود:

پلاک ها (Plaques): این توده های پروتئینی را بتا آمیلوئید می گویند و ممکن است به چندین روش مختلف باعث از بین رفتن و نابودی سلول های مغزی شود. اگرچه علت نهایی مرگ سلول های مغزی در بیماری آلزایمر شناخته شده نیست اما تجمع بتا آمیلوئید در خارج از سلول های مغزی یکی از علل اولیه محسوب می شود .
دولایه (Tangles): سلول های مغزی به تکیه گاه داخلی و نقل و انتقال سیستمی بستگی دارد. این سیستم نیاز به ساختار طبیعی و عملکرد پروتئینی به نام تاو دارد.

در بیماری آلزایمر، تارهای این پروتیئن به حالت غیر عادی در هم پیچیده می شود و باعث از دست رفتن و نارسایی سیستم انتقال می گردد. این نارسایی نیز موجب زوال و در نهایت مرگ سلول های مغزی می شود.

عوامل خطر

سن
با افزایش سن، خطر ابتلا به بیماری آلزایمر نیز افزایش پیدا می کند. آلزایمر بخشی از روند پیری طبیعی محسوب نمی شود، اما تا حد زیادی پس از رسیدن به سن 65 سالگی ، احتمال بروز این مشکل افزایش می یابد. میزان زوال عقل پس از سن 60 سالگی دو برابر می شود .

برخی افراد با تغییرات ژنتیکی نادر مرتبط با آلزایمر زود رس این علائم را در اوایل سن 30 سالگی تجربه می کنند .

سابقه خانوادگی و ژنتیک

اگر یکی از اعضای درجه یک خانواده به بیماری آلزایمر مبتلا شده باشد خطر ابتلا به این بیماری در شما بیشتر خواهد بود. دانشمندان تغییرات نادری را (جهش) در سه ژنی که تقریبا به طور تضمینی از فردی به فرد دیگری به ارث میرسد شناسایی کرده اند. اما این جهش کمتر از 5 درصد باعث بیماری آلزایمر می شود .

سندرم داون

بسیاری از افراد مبتلا به سندرم داون دچار بیماری آلزایمر میشوند. علائم نشانه های بیماری آلزایمر 10 تا 20 سال زودتر در افراد مبتلا به سندرم داون بروز می کند . یک ژن اضافی موجود در کروموزوم که باعث سندرم داون می شود به طور قابل توجهی خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می دهد.

جنسیت

به نظر می رسد زنان بیش از مردان به بیماری آلزایمر مبتلا می شوند، چرا که آنها نسبت به مردان عمر طولانی تری دارند.

اختلال شناختی خفیف

افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف (MCI) مشکلات مربوط به حافظه و یا سایر علائم زوال شناختی که نسبت به افزایش سن شدید تر است، اما نه به آن اندازه که زوال عقل تشخیص داده شود .

افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف (MCI) بعد از تشدید زوال عقل در معرض خطر افزایش این بیماری قرار دارند. انجام کارهایی برای پیشرفت شیوه زندگی و راهبردهای سالم در این مرحله می تواند از پیشرفت زوال عقل جلوگیری و یا آنرا به تاخیر بیاندازد.

تروما و آسیب به سر در گذشته

افرادی که در گذشته ضربه شدیدی به سرشان خورده باشد بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر قرار دارند.

سبک زندگی و سلامت قلب

سبک زندگی خاصی که با کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر مرتبط باشد وجود ندارد. با این حال، برخی از شواهد موجود نشان می دهد فاکتورهایی که شما را در معرض خطر بیماری قلبی قرار می دهند، می توانند شانس ابتلا به بیماری آلزایمر را نیز افزایش دهند. به عنوان مثال :

بی تحرکی و نداشتن تمرینات ورزشی
چاقی مفرط
سیگار کشیدن و یا قرار گرفتن در معرض دود سیگار
فشار خون بالا
کلسترول بالای خون
عدم کنترل دیابت نوع 2
رژیم غذایی فاقد میوه جات و سبزیجات

این عوامل تشدید کننده به دمانس عروقی نیز مرتبط است ، نوعی زوال عقلی که از آسیب رگ های خونی در مغز نشات می گیرد . ارتباط با تیم مراقبت های بهداشتی قلبی برای کنترل این عوامل از بروز بیماری های قلبی پیشگیری می کند و همچنین خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و دمانس عروقی را نیز کاهش می دهد .

یادگیری مادام العمر و شرکت در فعالیت های اجتماعی

مطالعاتی مبنی بر ارتباط بین یادگیری مادام العمر در فعالیت های ذهنی و اجتماعی و کاهش خطر بیماری آلزایمر یافت شده است . به نظر می رسد سطح آموزش پایین ( تحصیلات کمتر از سطح دبیرستانی) یک عامل موثر در بروز بیماری آلزایمر است.

عوارض و پیامدها

تحلیل حافظه و زبان، ضعف در قضاوت و دیگر تغییرات شناختی که توسط آلزایمر ایجاد می شود، می تواند درمان بیماریهای دیگر را با چالش مواجه کند . فردی که مبتلا به بیماری آلزایمراست، ممکن است قادر به انجام موارد زیر نباشد:

بیان تجربه درد (مثلا داشتن مشکلات دندانی)
گزارش سایرعلائم بیماری های دیگر
دنبال کردن برنامه درمانی

توضیح عوارض جانبی داروها

زمانی که آلزایمر به آخرین مراحل خود می رسد، تغییرات مغزی بر روی عملکرد فیزیکی همچون بلع، تعادل و کنترل مثانه و مدفوع اثر می گذارد. این تاثیرات می تواند آسیب پذیری و قرار گرفتن در معرض مشکلات زیر را نیز افزایش دهد:

وارد کردن غذا یا مایع به ریه ها (آسپیراسیون)
زات الریه و سایر عفونت ها
افتادن و زمین خوردن
شکستگی ها
زخم بستر
سوء تغذیه و یا کم شدن آب بدن

پیشگیری

در حال حاضر، روش تایید شده ای برای پیشگیری از آلزایمر وجود ندارد. تحقیقات در این زمینه در حال انجام است. شواهد موجود نشان می دهد شما می توانید خطر ابتلا به آلزایمر با کاهش خطر بیماری های قلبی، کمتر کنید.
بیشتر فاکتورهای یکسانی که باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی می شود می تواند خطر ابتلا به آلزایمر و دمانس عروقی را افزایش دهد.
فاکتورهای مهمی که می تواند در این شرایط دخیل باشد در برگیرنده فشار خون بالا، کلسترول بالا، افزایش وزن و دیابت است. رژیم مدیترانه ای (در این رژیم تاکید بر روی مصرف مواد تازه، روغن های سالم و غذاهایی با چربی اشباع اندک است) می تواند خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی عروقی و سکته را کاهش دهد. این نوع رژیم غذایی با کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر نیز مرتبط است. فعال بودن (از لحاظ جسمی، ذهنی و اجتماعی) نیز می تواند زندگی را لذت بخش تر کند و خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد.

تشخیص بیماری

در حال حاضر هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص بیماری آلزایمر وجود ندارد. پزشک بر اساس اطلاعاتی که شما به او میدهید و نتایج حاصل از آزمون های مختلف می تواند تشخیص دهد که آیا مبتلا به آلزایمر شده اید یا خیر.

پزشکان تقریبا همیشه می توانند تعیین کنند که شما دچار زوال عقل شده اید و آنها اغلب می توانند تشخیص دهند که آیا زوال عقل به دلیل بیماری آلزایمر رخ داده است یا خیر. بیماری آلزایمر را تنها بعد از مرگ و بررسی مغز زیر میکروسکوپ می توان به دقت تشخیص داد.

برای کمک به تشخیص بیماری آلزایمر از سایر علل از دست دادن حافظه، پزشکان در حال حاضر به آزمون های زیر تکیه می کنند.:

معاینه فیزیکی و عصبی

پزشک با انجام یک معاینه بالینی و به احتمال زیاد سلامت عصبی را با انجام آزمایشات زیر بررسی می کند :

رفلکس ها
اندازه ی عضلات و قدرت
توانایی بلند شدن از صندلی و راه رفتن در سراسر اتاق
حس بینایی و شنوایی
هماهنگی
تعادل

تست های آزمایشگاهی

انجام آزمایش خون به پزشک کمک می کند تا سایر علل بالقوه تحلیل حافظه و سردرگمی، مانند اختلالات تیروئید یا کمبود ویتامین را رد کند .

وضعیت ذهنی و آزمایش عصبی روانی (نوروسایکولوژی)

پزشک ممکن است آزمون وضعیت روانی را برای ارزیابی حافظه و دیگر مهارت های فکری انجام دهد. علاوه بر این، پزشک ممکن است ارزیابی های گسترده ای از مهارت های تفکر و حافظه را تجویز نماید. اشکال طولانی تری از تست های نوروسایکولوژی می تواند اطلاعات بیشتری در مورد عملکرد حافظه فراهم نماید.

تصویربرداری از مغز

در حال حاضر تصویربرداری از مغز، عمدتا به منظور تشخیص دقیق اختلالات قابل مشاهده مرتبط با دیگر بیماری های آلزایمر؛ مانند سکته مغزی، ضربه و تومورها انجام می شود. اپلیکیشن های جدید تصویربرداری پزشکان را قادر به تشخیص تغییرات خاص مغزی ناشی از آلزایمر می کند .

فناوری های تصویربرداری از مغز عبارتند از:

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (ام آر آی)
توموگرافی کامپیوتری ( سی تی اسکن)
برش نگاری با گسیل پوزیترون (PET)
مایع مغزی نخاعی: در شرایط خاص مانند زوال عقل پیشرونده و یا شروع زوال عقل در افراد بسیار جوان، نمونه ای از مایع مغزی نخاعی برداشته می شود. مایع نخاعی را می توان برای تعیین نشانگرهای زیستی که بیانگر احتمال حضور بیماری آلزایمر هستند مورد استفاده قرار داد.

تست های تشخیصی در آینده

محققان همراه با پزشکان در حال توسعه ابزارهای تشخیصی جدیدی به منظور کمک در تشخیص قطعی بیماری آلزایمر هستند. از دیگر اهداف مهم ، تشخیص این بیماری قبل از بروز علائم آن است .

ابزارهای جدیدی که تحت بررسی و ازمایش هستند عبارتند از:

رویکردهای دیگر برای تصویربرداری از مغز
تست های دارای حساسیت بیشتر برای توانایی های ذهنی
اندازه گیری پروتئین های کلیدی و یا الگوهای پروتئین در خون یا مایع نخاعی (نشانگرهای زیستی)

به طور کلی برای ارزیابی بیماری آلزایمر توصیه به انجام آزمایش روتین ژنتیکی نمی شود. اما افرادی که سابقه بیماری زودرس آلزایمر دارند از این قاعده مستثنی هستند. با این حال، افرادی که در خانواده خود سابقه ابتلای زودهنگام به آلزایمر را دارند باید با یک متخصص در مورد مزایا و معایب این نوع تست مشورت کنند.

درمان بیماری

داروها

داروهای فعلی آلزایمر می توانند برای مدتی علائم تحلیل حافظه و سایر تغییرات شناختی را به تعویق بیاندازند. دو نوع دارویی که در حال حاضر برای درمان نشانه های شناختی مورد استفاده قرار می گیرد، عبارتند از:

مهارکننده های کولین استراز (Cholinesterase inhibitors): کار این داروها افزایش سطح ارتباطات سلول به سلول توسط یک انتقال دهنده عصبی (استیل کولین) است که در مغز توسط بیماری آلزایمر خالی می شود. بهبودی نسبتا کم می باشد. مهارکننده های کولین استراز می توانند علائم عصبی مانند بیقراری یا افسردگی را بهبود ببخشند.

مهارکننده های کولین استراز عبارتند از: دونپزیل (Aricept)، گالانتامین (Razadyne) و ریواستیگمین (Exelon). اصلی ترین عوارض جانبی این داروها شامل اسهال، تهوع، کاهش اشتها و اختلال در خواب است. در برخی از افراد عوارض جانبی شدید همچون کاهش ضربان قلب یا انسداد قلب نیز ممکن است دیده شود.

ممانتین (نامندا). کار این دارو در دیگر شبکه های ارتباطی سلول های مغز است و موجب کاهش پیشرفت علایم متوسط تا شدید بیماری آلزایمر می شود. این دارو گاهی اوقات در ترکیب با یک کولین استراز استفاده می شود. از عوارض جانبی این دارو می توان به یبوست، سرگیجه و سردرد اشاره کرد .
گاهی اوقات از داروهای دیگری مانند داروهای ضد افسردگی برای کمک به کنترل علائم رفتاری مرتبط با بیماری آلزایمر استفاده می شود . اما برخی از داروها باید با احتیاط مصرف شوند . برای مثال، برخی داروهای خواب آور مانند زولپیدم ، اس زوپیدلون و غیره ممکن است سرگیجه و خطر سقوط را افزایش دهند .

مصرف داروهای ضد اضطراب مانند کلونازپام (Klonopin) و لورازپام خطر سقوط، گیجی و منگی را افزایش می دهد . قبل از مصرف هر گونه داروی جدید با پزشکتان مشورت کنید.

ایجاد محیطی امن و حمایتی

تطبیق وضعیت زندگی با نیازهای فرد مبتلا به آلزایمر بخش مهمی از طرح های درمانی محسوب می شود . در افراد مبتلا به آلزایمر عادات روتین را ایجاد و تقویت کنید و وظایف حافظه را به حداکثر برسانید انجام اینکار می تواند زندگی را بسیار ساده تر کند .

با انجام مراحل زیر می توان از حس تندرستی حمایت کرد و توانایی انجام کارها را ادامه داد:

همیشه کلید، کیف پول، تلفن های همراه و دیگر اشیاء با ارزش را در یک جای مشخص در خانه نگه دارید، به طوری که آنها را گم نکنید .
آگر از چندین دارو استفاده می کنید به پزشک مراجعه کنید تا نحوه ی مصرف داروهایتان را ساده تر کند و امور مالی را به صورت خودکار و اتوماتیک تنظیم کنید .
سعی کنید همیشه موبایلتان را با خود به همراه داشته باشید و قابلیت مکان یابی گوشی را روشن کنید تا در صورت گم شدن ، خانوادتان بتوانند از طریق موبایلتان مکان شما را شناسایی کنند . همچنین برنامه شماره تلفن های مهم را به گوشی خود اضافه کنید ،با انجام اینکار دیگر نیاز نیست که تمامی شماره ها را به خاطر بسپارید .
از رفتن سر قرارهای ملاقاتی به طور منظم و در روز و زمان مشخص اطمینان حاصل کنید .
در خانه از یک تقویم یا تخته سفید برای پیگیری برنامه روزانه استفاده کنید و خود راعادت چک کردن آیتم های تکمیل شده ، دهید .
مبلمان و فرش های اضافی را جمع کنید .
نرده محکمی را در راه پله ها و در حمام نصب کنید .
از راحتی کفش و دمپایی خود اطمینان حاصل کنید .
تعداد آینه ها را کاهش دهید . افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است با دیدن تصاویر در آینه بترسند یا گیج شوند .
عکس ها و سایر اشیاء معنی دار را در اطراف خانه نگه دارید.

ورزش

ورزش منظم بخش مهمی از برنامه سلامتی در همه ی افراد محسوب می شود و افراد مبتلا به آلزایمر از این قاعده مستثنی نیستند. فعالیت هایی مانند پیاده روی روزانه می تواند به بهبود خلق و خو، حفظ سلامت مفاصل و عضلات قلب کمک کند.

همچنین ورزش می تواند موجب خواب آرام شود و از بروز یبوست نیز جلوگیری می کند .اگر فرد مبتلا به آلزایمر خواست بدون بهمراه داشتن موبایل قدم بزند و یا پیاده روی کند حتما باید کارت شناسایی و یا دستبند هشدار دهنده پزشکی را با خود بهمراه داشته باشد.

افراد مبتلا به آلزایمر که دچار مشکل در راه رفتن می شوند ممکن است هنوز قادر به استفاده از دوچرخه ثابت یا شرکت در تمرینات با صندلی باشند.

تغذیه

افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است فراموش کنند غذا بخورند، میلی به خوردن غذا نداشته باشند و یا حتی از ترکیب مواد غذایی سالم نیز استفاده نکنند . آنها همچنین ممکن است فراموش کنند که به اندازه کافی آب بنوشند که این خود منجر به کم آبی بدن و یبوست می شود .

پیشنهاد:

استفاده از مواد غذایی سرشار از کالری ؛ می توان مکمل ها را با پودرهای پروتئین مخلوط کرده و مصرف کنید و یا این مخلوط را به مواد مخلوط مورد علاقه خود اضافه کنید و سپس استفاده کنید .
استفاده از آب، آب میوه و سایر نوشیدنی های سالم ؛ افراد میتلا به آلزایمر باید در طی روز حداقل چندین لیوان پر از مایعات بنوشند . مصرف نوشیدنی های حاوی کافئین موجب افزایش بی قراری ، تداخل در خواب و نیاز مکرر به دفع ادرار می شود ، پس بهتر ازاین نوع نوشیدنی ها استفاده نشود.

آمادگی برای ملاقات پزشک

ممکن است تصمیم بگیرید در مورد از دست دادن حافظه و یا دیگر تغییرات شناختی به پزشک مراجعه کنید . احتمالا در ابتدا به دکتر عمومی مراجعه خواهید کرد که وی پس از تشخیص این بیماری شما را به یک متخصص مغز و اعصاب یا روانپزشک برای ارزیابی بیشتر ارجاع خواهد داد .

چه کاری میتوانید انجام دهید:
تمام علائم بیماریتان را یادداشت کنید،از جمله علائمی که از نظر شما به علت مراجعه شما به پزشک ارتباطی ندارد.
اطلاعات شخصی مهم خود را یادداشت کنید، از جمله هرگونه استرس یا تغییر عمده که به تازگی در زندگیتان رخ داده است.
فهرستی از داروهایتان تهیه کنید،همچنین ویتامینها یا مکملهایی که مصرف میکنید.
یکی از اعضای خانواده یا دوستانتان را به همراه خود ببرید.برخی از مواقع درک تمام اطلاعات ارائه شده از طرف پزشک مشکل است. فردی که همراه شماست ممکن است مسئلهای که شما فراموش کردهاید را به خاطر بسپارد.
سوالهایی که میخواهید از پزشک بپرسید را یادداشت کنید.
هنگام معاینه، وقتتان محدود است، بنابراین تهیه فهرست سوالات مورد نظرتان به شما کمک میکند تا به نحو احسن از وقتتان استفاده کنید. در صورت کمبود وقت، سوالاتتان را به ترتیب اهمیت اولویتبندی کنید.

سئوالات شما از پزشک

آیا تغییر حافظه ام با افزایش سن و سالم طبیعی است ؟
اگر نه، شما احتمال می دهید که این نشانه علائم بیماری آلزایمر است ؟
انجام چه آزمایشاتی نیاز است؟
اگر تشخیص داده شود که دچار بیماری آلزایمر شده ام ، آیا شما و یا یکی دیگر از پزشکان مراقبت مداوم را مدیریت می کنید ؟
چه نوع درمان و یا برنامه های در دسترس هستند؟ آیا این درمان ها موثرند؟
آیا مصرف داروها به روند بهبودی کمک خواهد کرد ؟آیا احتمال بروز عوارض جانبی وجود دارد؟
آیا با گذشت زمان بیماریم پیشرفت می کند ؟
آیا علائم جدید من را تحت تاثیر قرار می دهد ؟
من دچار بیماری دیگری هستم چگونه این دو بیماری را با هم مدیریت کنم ؟

سئوالات پزشک از شما

دچار چه نوع مشکلات حافظه ای و زوال ذهنی شده اید؟ اولین بار چه زمانی متوجه این علادم شدید ؟
آیا این علائم به طور پیوسته بدتر می شوند، و یا گاهی اوقات بهتر و گاهی بدتر می شوند ؟
آیا در انجام فعالیت های خاص، مانند مدیریت امور مالی و یا خرید بیش از حد دچار چالش ذهنی شده اید؟
آیا بیشتر از حد معمول احساس غمگینی یا اضطراب می کنید؟
آیا بتازگی در هنگام رانندگی مسیری را فراموش کرده اید ؟
آیا کسی در مورد رانندگی تان ابراز نگرانی خود ر؟
آیا انرژیتان بیشتر از حد معمول ، کمتر از حد معمول یا مثل سابق است؟
از چه داروهایی مصرف می کنید؟ آیا از ویتامین یا مکمل استفاده می کنید ؟
آیا مشروب میخورید؟ چقدر؟
آیا بهنگام راه رفتن متوجه لرزش و یا مشکلی شده اید ؟
آیا در به خاطر سپردن قرار ملاقات ها و یا زمانی مصرف داروهایتان دچار مشکل شده اید ؟
آیا به تازگی تست شنوایی و بینایی انجام داده اید ؟
آیا فرد دیگری در خانواده شما تا به حال دچار اختلالات حافظه ای ، بیماری آلزایمر یا زوال عقل شده است ؟
آیا بهنگام خواب دیدن همان عمل (پانچ، کوبیدن، فریاد، فریاد) را انجام می دهید ؟ آیا خروپف می کنید ؟
آیا افسرده اید؟ خلق و خوی شما چگونه است؟

سبک زندگی و مراقبت در خانه

نتایج مطالعات در مورد اینکه آیا رژیم غذایی، ورزش و یا انتخاب شیوه زندگی سالم می تواند از بروز زوال شناختی پیشگیری کند یا خیر ، متفاوت است . اما انتخاب شیوه زندگی سالم نقش بسزایی در حفظ سلامت شناختی ایفا می کند ، به طوری که هیچ آسیبی شامل استراتژی های برنامه سلامتی نمی شود :

انجام ورزش به طور منظم، به خصوص ورزش های قلبی عروقی ، برای سلامت قلب مفید است وممکن است از کاهش شناخت پیشگیری کند .همچنین ورزش به بهبود خلق و خوی کمک می کند.
یک رژیم غذایی کم چرب و سرشار از میوه جات و سبزیجات از دیگر انتخاب هایی است که موجب سالم ماندن قلب می شود و به حفظ سلامت شناختی نیز کمک می کند .
تعاملات اجتماعی و برانگیختن ذهنی موجب رضایت بخشی هرچه تمام تر زندگی میشود تر و همچنین به حفظ عملکرد ذهنی نیز کمک می کند .

داروهای جایگزین

ترکیبات گیاهی مختلف، ویتامین ها و سایر مکمل ها به طور گسترده ای نقش بسزایی در پیشگیری یا به تاخیر انداختن بیماری آلزایمر ایفا می کند در حال حاضر، هیچ شواهدی مبنی بر اینکه هر یک از این روش های درمانی سرعت پیشرفت زوال عقل را کاهش می دهد ، وجود ندارد.

برخی از درمان هایی که به تازگی مورد مطالعه قرار گرفته اند عبارتند از:

اسیدهای چرب امگا 3 ؛ اسیدهای چرب امگا 3 موجود در ماهی ممکن است از کاهش شناختی پیشگیری کند. با این حال مطالعات انجام شده بر روی مکمل های روغن ماهی نشان دهنده هیچ مزایایی نمی باشد .

کورکومین ؛ این گیاه از زردچوبه گرفته می شود که دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی است . این گیاه در فرآیندهای شیمیایی مغز اثر می گذارد . تا کنون، آزمایش های بالینی هیچ مزایایی را برای درمان بیماری آلزایمر یافت نکرده اند .

جینکو ؛ جینکو نوعی عصاره گیاهی حاوی چندین مواد است. طبق مطالعات انجام شده این عصاره هیچ تاثیری در جلوگیری و یا به تاخیر انداختن بیماری آلزایمر ندارد.

ویتامین E ؛ اگرچه ویتامین E در پیشگیری از بیماری آلزایمر تاثیری ندارد ، اما مصرف 2000 واحد بین المللی در روز ممکن است در به تاخیر انداختن پیشرفت این بیماری موثر واقع شود .

ممکن است مکمل های مورد استفاده در سلامت شناختی با داروهایی که در حال حاضر برای بیماری آلزایمر و یا دیگر بیماری ها استفاده می کنید ، تداخل ایجاد کند. بنابراین بهتر است با تیم پزشکی خود همکاری و ارتباط نزدیکی داشته باشد تا برای عدم تداخل این داروها با هم برنامه درمانی مناسبی را برایتان در نظر گرفته شود.
قبل از مصرف هر نوع دارویی مزایا و معایب آن را در نظر بگیرید .

پیشگیری

در حال حاضر، هیچ راهی برای پیشگیری از بروز بیماری آلزایمر وجود ندارد. تحقیقات در مورد استراتژی های پیشگیرانه در حال انجام است. شواهد مستحکمی نشان می دهد که خطر ابتلا به بیماری آلزایمر با کاهش خطر ابتلا به بیماری های قلبی در ارتباط است .

بسیاری از عواملی که خطر ابتلا به بیماری های قلبی را افزایش می دهد نیز می تواند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و دمانس عروقی را نیز افزایش دهد. عوامل مهمی که ممکن است درگیر شوند ، عبارتند از فشار خون بالا، کلسترول خون بالا، اضافه وزن و دیابت.

رژیم غذایی مدیترانه ای می تواند خطر مرگ ناشی از بیماری های قلبی و عروقی و سکته مغزی را کاهش دهد. همچنین این رژیم غذایی با کاهش خطر بیماری آلزایمر در ارتباط است.

فعالیت (از لحاظ جسمی، ذهنی و اجتماعی ) زندگی را لذت بخش تر می کند و همچنین خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش می دهد .

همراهی و حمایت

افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ترکیبی از احساسات را همچون سردرگمی، سرخوردگی، خشم، ترس، عدم اطمینان، غم ، اندوه و افسردگی را تجربه می کنند .

اگر شما از فردی که دچار آلزایمر شده است ، مراقبت می کنید ، می توانید به آنها کمک کنید تا با این بیماری مقابله کنند به حرفهایشان گوش دهید ،به آنها اطمینان دهید که زندگی ادامه دارد و هنوز هم می شود از آن لذت برد .با آنها همراهی کنید و ابرای بازگشت عزت نفس شان بهترین کارها را انجام دهید .

آرامش و ثبات محیط خانه می تواند به کاهش مشکلات رفتاری کمک کند . شرایط جدید، سر و صدا، تجمع افراد و فشار برای انجام کارهای پیچیده می تواند موجب اضطراب این افراد شود.
مراقبت از یک فرد مبتلا به بیماری آلزایمر از لحاظ جسمی و روحی دشوار است. احساس خشم و گناه، استرس و دلسردی، نگرانی و غم و اندوه، و انزوای اجتماعی عادی است.

مراقبت حتی می تواند موجب عوارضی بر سلامت جسمی نیز شود . اما توجه به نیازهه و رفاه خود یکی از مهم ترین چیزهایی است که شما می توانید برای خودتان و برای فرد مبتلا به آلزایمر انجام دهید .

بسیاری از افراد مبتلا به آلزایمر و خانواده هایشان از مشاوره یا خدمات حمایتی محلی بهره مند می شوند. ارتباط با انجمن آلزایمر محلی خود می تواند شما را با گروه های پشتیبانی، پزشکان، درمانگران شغلی، منابع ، سازمان های مراقبت در منزل، مراکز مراقبت در منزل و سمینارهای آموزشی آشنا سازد .