آنفولانزای پرندگان (آنفولانزای مرغی)

آنفولانزای پرندگان( آنفولانزای مرغی)

آنفولانزای پرندگان که آن را آنفولانزای مرغی نیز می نامند، نوعی عفونت ویروسی است که نه تنها به پرندگان که به حیوانات دیگر و انسان نیز سرایت می کند. البته اغلب شکل های این ویروس محدود به پرندگان است.

H5N1 از انواع رایج آنفولانزای مرغی است که برای پرندگان مهلک و کشنده است و میتواند به راحتی حیوانات دیگر و افرادی را که از نزدیک با پرنده بیمار تماس داشته اند, آلوده سازد.

طبق آمار سازمان سلامت جهانی ویروس H5N1 در انسان برای اولین بار در سال 1997 کشف شده و نزدیک به شصت درصد مبتلایان خود را کشته است.

در حال حاضر ویروس H5N1 در بین انسان ها شایع نیست و در موارد اندک از فردی به فرد دیگر سرایت میکند. با این وجود برخی از متخصصان نگران این هستند که با شیوع گسترده و جهانی این ویروس در بین انسان ها رو به رو شویم.

نشانه ها و علائم آنفولانزای مرغی

در بیشتر موارد علائم شبیه به آنفولانزای عادی است:

• سرفه
• اسهال
• تنگی نفس
• تب( بالای  100.4°Fیا  38°C)
• سردرد
• دردهای عضلانی
• بیقراری
• آبریزش بینی
• گلودرد

اگر در معرض ابتلا به آنفولانزای مرغی هستید، پیش از آنکه وارد مطب پزشک یا بیمارستان شوید باید منشی یا کارکنان و پرستاران را مطلع سازید. این پیش آگاهی باعث میشود آنان (قبل از آنکه از شما مراقبت به عمل آورند،) احتیاط و ملاحظات لازم را در ارتباط با سایر پرسنل یا بیماران به کار گیرند.

علت ابتلا به ویروس آنفولانزای مرغی

اگرچه انواع مختلفی از آنفولانزای پرندگان وجود دارد، ویروس H5N1،  اولین ویروس آنفولانزای مرغی است که تا کنون به انسان سرایت کرده  و اولین ابتلا به آن در سال 1997 در هنگ کنگ رخ داده است. شیوع آن نیز از طریق تماس با طیور و حیوانات خانگی (مانند مرغ و خروس) آلوده به ویروس بوده است.

آنفولانزای مرغی به طور طبیعی در مرغابی های وحشی ایجاد میشود و سپس میتواند به حیوانات اهلی مانند مرغ، بوقلمون، غاز و اردک هم سرایت کند. بیماری از طریق تماس با صورت، ترشحات بینی، دهان یا چشم پرنده بیمار منتقل میشود.

گوشت آلوده خام یا تخم مرغ های بیمار می تواند آنفولانزای مرغی را سرایت دهند. گوشت آلوده در صورتی که در دمای بالاتر از 165 فارنهایت(75 سانتیگراد) پخته شود، بی خطر خواهد بود. تخم مرغ ها نیز تا زمان سفت شدن زرده و سفیده باید پخته شوند.

عوامل خطرزا در آنفولانزای مرغی کدامند؟

ویروس H5N1 در دوره های زمانی طولانی بقا می یابد. پرندگان مبتلا به این ویروس با سطوحی که توسط پرها، بزاق یا فضولات آنها آلوده شده، به مدت ده روز قادر به انتقال آن می باشند و تماس با این سطوح انسان را نیز مبتلا می سازد.

احتمال ابتدا به ویروس H5N1 برای این افراد تشدید می شود:

• پرورش دهندگان دام و طیور
• مسافرانی که از مناطق آلوده به ویروس دیدن می کنند
• افرادی که در تماس با پرندگان آلوده قرار دارند
• افرادی که تخم مرغ یا گوشت دام و طیور خام( یا به صورت کامل پخته نشده) مصرف میکنند
• کارکنان مراکز سلامت که با بیماران مبتلا در تماس هستند
• اعضای خانواده ی فرد مبتلا (که با بیمار در یک مکان به سر می برند)

تشخیص آنفولانزای مرغی

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، یک نوع آزمایش تشخیصی با نام روش Real Time CPR را برای تصدیق آنفولانزای مرغی مورد تایید قرار داده است که می تواند طی چها روز نتایج مقدماتی را ارائه دهد؛ هرچند که شرایط این آزمایش به طور گسترده در دسترس نیست.

همچنین ممکن است پزشک برای یافتن ویروسی که سبب آنفولانزای مرغی می شود آزمایشات زیر را انجام دهد:

• معاینه با گوشی؛  برای شناسایی صداهای غیر عادی سینه
• ناهمسانی گلوبول های سفید خون
• کشت ترشحات ته حلق
• عکس برداری از سینه

آزمایشات دیگر نیز ممکن است برای  سنجش عملکرد قلب، کلیه ها و کبد انجام شود.

درمان آنفولانزای مرغی

وجود انواع گوناگون آنفولانزای پرندگان موجب بروز علائم و نشانه های گوناگون می شود. در نتیجه  این علائم، روش های درمانی مختلفی را نیز می طلبد.

در اغلب موارد داروهای ضد ویروسی همچونTamiflu)  oseltamivir( و یا    zanamivir (Relenza) می تواند به کاهش شدت بیماری کمک کند.

دارو  باید پس از بیست و چهار ساعت از شروع و بروز علائم مصرف شود.

داروهای ضد ویروسی از قبیل آمانتادین و ریمانتادین در مقابل این ویروس مقاومت می کنند، در نتیجه تجویز این داروها برای افراد مبتلا اثری ندارد.

دارو های ضد ویروس  جهت پیشگیری، برای افراد خانواده  فرد مبتلا به ویروس یا کسانی که با او تماس نزدیک داشته اند نیز تجویز می شود.

کارشناسان توصیه می کنند، افراد مبتلا به این نوع ویروس باید در قرنطینه قرار گیرند.

افراد مبتلا به عفونت شدید، ممکن است نیاز به دستگاه تنفسی پیدا کنند.

چشم انداز بیماری آنفولانزای مرغی

چشم انداز ابتلا به این بیماری بستگی به شدت آن و همچنین نوع ویروسی دارد که بیمار به آن مبتلا شده است. ویروس H5N1 آمار مرگ و میر بالایی دارد در حای که انواع دیگر چنین نیستند.

برخی از عوارض آنفولانزای مرغی به شرح زیر است:

• عفونت سپسیس(Sepsis)؛ نوعی بیماری که توسط باکتری، میکرب، ویروس یا قارچ‌ها و یا به دلیل سیستم دفاعی ضعیف بوجود می‌آید.
• ذات الریه یا سینه پهلو(پنومونی)
• نقص عضو
• دیسترس تنفسی حاد (بیماری تنفسی که از ورود اکسیژن کافی به خون جلوگیری می کند)

کسانی که ده روز است مبتلا به علائمی شبیه آنفلوآنزا می باشند و یا به مناطق آلوده به این ویروس سفر کرده اند، هر چه زودتر باید به پزشک مراجعه کنند.

پیشگیری از آنفولانزای مرغی

در حال حاضر، پزشکان مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها (CDC) هیچ توصیه ای مبنی بر سفر نکردن به مناطق آلوده به این ویروس نکرده اند. در عین حال با اجتناب از موارد زیر می توان خطر ابتلا به ویروس را کاهش داد:

• پرهیز بازدید از بازارهای پرندگان در این مناطق
• پرهیز از تماس با افرادی که با پرندگان سر و کار دارند
• پرهیز از از مصرف گوشت های خام و یا خوب پخته نشده

همچنین رعایت بهداشت و شستن دست ها به طور مرتب برای کاهش شانس ابتلا به عفونت ویروسی توصیه می شود.

سازمان غذا و داروی آمریکا (  FDA) واکسنی را برای پیشگیری از آنفولانزای مرغی تایید کرده است اما در حال حاضر این واکسن به طور گسترده برای عموم در دسترس نیست.

متخصصان توصیه میکنند در صورتی که ویروس H5N1شروع به شایع شدن کرد و میان مردم همه گیر شد، این واکسن مورد استفاده قرار گیرد:

مرجع:

منبع