سایمتیدین قرص خوراکی 200 mg

سايمتیدين در درمان كوتاه مدت زخم ‌هاي فعال دوازدهه يا زخم ‌هاي فعال و خوش‎خيم معده،‌ حالات مرضي ترشح بيش از حد اسيد معده مانند سندرم زولينگر–اليسون، برگشت محتويات معده به مري و ساير مواردي كه كاهش اسيد معده براي آن مفيد است، مانند جراحي دستگاه گوارش، مصرف می ‌شود.

1- در بيماران سالخورده احتمال كاهش كليرانس كليه و افزايش غلظت سرمي دارو وجود دارد.2- در سيروز كبدي و ناراحتي كليه متوسط تا شديد خطر بروز عوارض جانبي به خصوص عوارض عصبي دارو وجود دارد. در صورت نارسایی کلیه تعدیل مقدار مصرف ضروری است.3- داروهای مهارکننده گيرنده ‎H2 ممكن است عوارض سرطان معده را بپوشانند.4- مصرف سايمتيدين و ساير مهارکننده های گيرنده H2 براي بيش از 8 هفته به ندرت ضروري است.5- شکل تزریقی این دارو ترجيحاً باید به صورت انفوزيون داخل وريدي استفاده گردد.6- از تجویز این دارو برای بیماران تحت درمان با وارفارین، فنی توئین و تئوفیلین (یا آمینوفیلین) خودداری شود.

جذب سايمتيدين در حضور آنتي ‎اسيد‌ها كاهش مي ‎يابد. متابوليسم دارو‌هاي ضدانعقاد خوراكي، بنزوديازپين ‎‌ها به خصوص كلرديازپوكسايد و ديازپام، مترونيدازول، فني‎ توئين، پروپرانولول و گزانتين‌ ‌ها در صورت مصرف همزمان با سايمتيدين كاهش مي‎ يابد. سايمتيدين ممكن است دفع پروكائين آميد، آميودارون و كينيدين را كاهش دهد. مصرف همزمان آن با آلکالوئیدهای ارگوت باعث افزایش احتمال ارگوتیسم می شود.

1. بهتر است اين دارو همراه با غذا و قبل از خواب مصرف شود.2. احتمال تشديد درد مفاصل پس از تزريق وجود دارد.3. بدلیل احتمال خطر بروز آريتمي تزريق وريدي مقادير زياد اين دارو توصيه نمی-‌شود.4. كشيدن سيگار موجب كاهش اثر اين دارو می ‌شود.