دکتر میترا جعفریان

با سلام ، برای پاسخ به این سوال ، باید تصویر رادیوگرافی رویت شود ، بیمار معاینه گردد و تاریخچه عمل جراحی قبلی ، وضعیت سلامتی فعلی و شدت درد وعلایم ناراحت کننده و مشکل زای بیمار و خواسته و انتظارات بیمار از جراحی مجدد مشحص شود .

سلام ، وقت بخیر، بهتره اول توسط یک پزشک عمومی خوب و بادقت، ویزیت و معاینه کامل بشوند ، طبق نظر ایشون ارجاع به متخصص مربوطه انجام بشه

در شرایط چنین هماتو می ، بهتر است در چهل و هشت ساعت اول بعد از تروما، کمپرس یخ بصورت متناوب ( هر دوساعت ، به مدت لیست دقیقه ، در موضع قرار زاده بشود ، اندام مربوطه از بالای ان تا مچ پا در یک آتل سیلندری با ولباند و پد زیاد ، بیحرکت شود و بیمار استراحت کند ، مسکن و آنتی انفلاماتوار خوراکی مثل ژلوفن یا ناپروکسن مصرف کند ، و بعد از انجام ام آر آی ، با مشاهده شدت آسیبهای نسج نرم و وسعت و حجم هماتوم ، برای درمانهای بعدی ، تصمیم گیری شود

سلام ، وقتتون بخیر مشکل شما در حیطه تخصصی جراحان توراکس هست و مربوط به ارتوپدی نیست.( در مشهد ، دکتر رضاباقری، بیمارستان قایم) در حد اطلاعات من ، بدون جراحی برطرف نمیشه ، اما جراحی هم الزاما برای همه بیماران با فرورفتگی قفسه سینه ضروری نیست. درصورت تنگی نفس و فشار بر قلب و ریه ها پس از انجام تستهای تنفسی و بررسی میزان کارکرد ریه ها ، درصورت وجود معیارهای پزشکی ، جراحی انجام میشود.همچنین ستون فقرات باید از نظر وجود انحراف و اختلالات ساختاری بررسی شود و در صورت ضرورت اصلاح شود. عوارض جراحی میتواند شامل عفونت ،آمبولی ، خونریزی ، و مسوارد دیگری باشد که قابل پیشگیری هستند

سلام ، وقتتون بخیر نکات زیر را رعایت کنید : از برداشتن و حمل اشیا سنگینتر از دو کیلو ، خودداری کنید. از ایستادن طولانی، نشستن و رانندگی طولانی مدت ، خودداری کنید. از کارکردن در وضعیت کمر خمیده خودداری کنید. اگر اضافه وزن دارید ، رژیمی در جهت کاهش وزن شروع کنید. از توالت فرنگی استفاده کنید . لااقل دو یا سه بار در هفته برای آب درمانی به استخر بروید ، در آب راه بروید و نرمشهای کششی،انجام بدهید . در صورت درد شدید و بی تاب کننده ، یا هرگونه علایم بیحسی و کاهش قدرت عضلات انگشتان و مچ پا ، یا اختلال و کاهش کنترول ادرار و مدفوع ، جهت ویزیت و درمان به پزشک معالجتان مراجعه کنید .

سلام . وقتتون بخیر، در اطفال کوچکتر از چهار سال ، درجات خفیفی از زاویه پرانتزی زانوها طبیعی هست و تا سن چهار سال بتدریج به زاویه نرمال میرسد. اطفالی که وزن سنگینتر از وزن نرمال دارند ، زودتر از یک سالگی راه می افتند و اطفالی که نرمی استخوان دارند و موارد ارثی ، این زاویه پرانتزی تشدید میشود . تشخیص دقیق ، نیاز به معاینه و رادیوگرافی دارد . در موارد نرمی استخوان ، درمان دارویی تجویز میشود . سایر موارد بسته به شدت زاویه پرانتزی ، ممکن است نیاز به پیگیری و مداخله درمانی با کنترول وزن ، فیزیوتراپی و یا بریس زانو داشته باشند . موارد خفیف فقط کودک را تحت نظر گرفته و هر شش ماه معاینه میشود و در صورت نیاز ، برنامه درمانی شروع میشود .