معصومه ترکاشوند

سلام روزتون بخیر من بچگی سختی داشتم و پدرم دو تا زن داشت که هر دو تو یه خونه با بچه ها با هم زندگی میکردن. هر روز هم دعوا بود تو خونه. پدرم هم شخصی عصبی است که نمیتونه خشمش رو کنترل کنه و دست بزن داشت و مادرم رو میزد. با بچه هاش خیلی خوب بود و مارو خیلی دوست داشت . فقط زودجوش بود . چون جنگ رفته بود و موجی شده بود. الان من یه آدم موفق تو رشته تحصیلیم که مهندسی برقه هستم . ولی از کارم و از زندگیم ناراضیم چون حقوق پایین بهم میدن. همیشه تو محیط کار ناراضی بودم حتی وقتی جای بهتر بودم و هی شغلم رو عوض میکردم. از زندگیم هم ناراضی هستم . با اینکه همسرم باهام رفتارش خیلی خوبه و دختر کوچیکی هم داریم که اونم بچه سالم و خوبیه . یه سری مشکلات با همسرم دارم مثل اینکه تو کارا بهم کمک نمیکنه ولی اینا مشکل جزیی هست و بیشتر مواقع خودم با کوچیکترین ناراحتی بهم میریزم و زود عصبانی میشم و با لحن بد با همسرم صحبت میکنم . حتی با دخترم هم که بچه ۲ ساله است بعضی وقتا مثلا وقتی خونه رو کثیف میکنه عصبانی میشم و کتکش میزنم . میدونم این حالاتم ریشه در بچگیم داره ولی دست خودم نیست حالاتم و بی انگیزگی و بی انرژی بودنم . این یه خلاصه از مشکلاتم بوده. مشکلات دیگه هم هست مثل عدم اعتماد به آدم ها، اعتماد به نفس پایین در ظاهر و قیافه، به شدت کم صبر، زودرنج بودن، تردید در تصمیم گیری ها، سرعت بالا در رانندگی، یکدندگی ، تاثیر پذیری زیاد از حرف بقیه، دخالت خانواده همسرم و تاثیر بالا اونها بر زندگی ما . لطفا بهم میگید نیاز به روانپزشک دارم یا روانکاوی و مشاوره؟