التهاب پروستات
پروستاتیت (به انگلیسی: Prostatitis) به معنی التهاب در غده پروستات می‌باشد. پروستاتیت به حاد، مزمن، پروستاتیت التهابی بدون علامت (سندرم درد لگنی مزمن) و پروستاتیت مزمن باکتریایی طبقه‌بندی شده‌است. التهاب پروستات ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد.مردانی که سوند یا وسایل پزشکی دیگر در مجرای ادراری دارند یا عمل جراحی مرتبط داشته‌اند، بیشتر در معرض ابتلا به پروستاتیت باکتریایی می‌باشند.[۴] در اغلب موارد پروستاتیت ناشی از عفونت‌هایی است که از راه آمیزش جنسی منتقل نشده‌اند و لذا عفونت به همسر بیمار نیز منتقل نمی‌شود.التهاب حاد پروستات بیشتر به دلیل عفونت ایجاد می‌شود. علائم التهاب حاد پروستات شامل احساس سوزش شدید در انتهای مثانه، تب و احساس نا خوشایند است. در افراد مسن تر که به هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات (BPH) مبتلا هستند التهاب حاد پروستات ممکن است باعث احتباس ادرار شود. گاهی التهاب اپیدیدیم (اپیدیدیمیت) وضعیت التهاب پروستات را پیچیده‌تر می‌کند و ممکن است علائم التهاب پروستات را تحت‌الشعاع قرار دهد. عفونت پروستات به کمک آنتی بیوتیک‌هایی از گروه فلوروکینولون‌ها مانند: سیپروفلوکساسین، افلوکساسین و لووفلوکساسین قابل درمان است. در مدت ابتلا به التهاب حاد پروستات نوشیدن آب و انجام فعالیت جنسی به بهبود این بیماری کمک می‌کند.
