چربی ترانس

چربی‌های ترانس هنگام افزدون هیدروژن به روغن‌ها برای بالابردن نقطه ذوب آنها برای افزایش طول عمر و پایداری آنها به وجود می‌آیند. چربی‌های ترانس در روغن‌های شیرینی‌پزی گیاهی، برخی از مارگرین‌ها، شیرینی‌‌جات، غذاهای حاضری مانند دونات‌ها و سیب‌زمینی‌ سرخ‌کرده و سایر غذاهایی که که با روغن‌های هیدروژنه‌شده پخته یا سرخ شده‌اند، یافت می‌شوند. اغلب چربی‌های ترانس به صورت مصنوعی و هنگامی که تولیدکنندگان روغن‌های مایع را به روغن‌های جامد مانند روغن شیرینی‌پزی یا مارگارین جامد بدل می‌کنند تشکیل می‌شوند. مقدار کمی چربی ترانس به طور طبیعی و عمدتا در غذاهای با منبع حیوانی یافت می‌شود. در ابتدا تصور می‌شد که چربی‌های ترانس جایگزین سالمی برای چربی‌های حیوانی باشند، زیرا از چربی‌های اشباع‌نشده هستند و عمدتا از روغن‌های گیاهی به دست می‌‌آیند. اما دانشمندان بعدها دریافتند که این چربی‌ها نه تنها سالم نیستند، بلکه هم کلسترول بد (LDL) را بالا می‌برند و هم کلسترول خوب (HDL) را پایین می‌‌آورند، و به این ترتیب خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی را افزایش می‌دهند. چربی‌های ترانس همچنین به علل دیگری غیر از تاثیر بر روی کلسترول خون برای قلب مضر هستند. این چربی ها میزان تری‌گلیسرید‌ها – چربی دیگر موجود در خون- را بالا می‌برند. میزان بالای تری‌گلیسرید نیز در سخت شدن دیواره شریان‌ها (تصلب‌ شرایین) که زمینه بیماری قلبی را فراهم می‌کند، دخیل است. چربی‌های ترانس میزان لیپوپروتئین a یا LP نوعی از کلسترول LDL را در خون افزایش می‌دهند که احتمالا به طور مستقل خطر بیماری قلبی را بالا می‌برد. چربی‌های ترانس همچنین باعث ایجاد التهاب دیواره عروق می‌شود و از این زاه نیز در ایجاد پلاک‌های چربی و انسداد رگ‌های خونی قلب نقش دارد. بنابراین برای حفظ سلامت قلب باید میزان مصرف چربی‌های ترانس را به حداقل رساند