استرپتوسین
استرپتومایسین :مکانیسم اثر : همه آمینوگلیکوزیدها با اتصال به ریبوزوم مانع سنتز پروتئین در باکتری می‌شوند در نتیجه اثر باکتریسیدی دارند. نفوذ این داروها به درون پوشش سلول‌های باکتریایی وابسته به اکسیژن می‌باشد و به همین دلیل بر روی بی هوازیهای مطلق اثر ناچیزی دارند. مهارکننده‌های سنتز دیواره سلولی مانند پنی سیلین‌ها انتقال آمینوگلیکوزیدها را افزایش می‌دهند. موارد مصرف : ۱- درمان عفونت سل ، بالغین : ابتدا روزانه ۱ گرم عضلانی عمقی برای دو تا سه ماه و سپس ۱ گرم ۲ تا ۳ بار در هفته ، کودکان : ۲۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به صورت عضلانی در دوزهای منقسم. توجه : این دارو لازم است همراه با سایر داروهای ضد سل مصرف شود. ۲- درمان اندوکاردیت استرپتوککی، بالغین : ۱ گرم عضلانی دو بار در روز برای مدت دو هفته و سپس ۵۰۰ میلی گرم عضلانی دو بار در روز برای چهار هفته همراه با پنی سیلین. ۳- درمان تولارمی ، بالغین : روزانه ۱ تا ۲ گرم (یک تا دو آمپول) به صورت عضلانی در دوزهای منقسم.درمان را باید برای ۵ تا ۷ روز و تا زمان قطع تب ادامه داد. ۴- درمان بروسلوز (تب مالت) ، بالغین کوچکتر از۴۵ سال : ۱ گرم در روز عضلانی برای چهار هفته همراه با داکسی سیکلین ، بالغین بزرگتر از ۴۵ سال : ۰٫۵ تا ۰٫۷۵ گرم در روز به صورت عضلانی.
