سندروم-دامپینگ

سندرم دامپینگ (به انگلیسی: Dumping syndrome)، به علائمی که پس از خوردن غذا بروز می‌نماید اطلاق می‌گردد؛ و این علائم در اثر دو علت ایجاد می‌شوند: به علت تخلیهٔ سریع محتویات معده به رودهٔ باریک یا به دنبال عمل‌های جراحی معده نظیر:(بیلروت۱، بیلروت۲، واگوتومی و …)... دامپینگ زودرس :۱۵ تا ۳۰ دقیقه پس از صرف غذا ایجاد می‌شوند، با علائمی نظیر: احساس ناراحتی کرامپی در شکم، تهوع، اسهال، تاکی کاردی (بالا رفتن ضربان قلب) و تپش قلب، آروغ زدن، تعریق، احساس سبکی در سر، ضعف و سستی و به ندرت سنکوب. این علائم از چند دقیقه تا نیم ساعت ادامه دارد و حتی با دراز کشیدن از بین نمی‌رود. این علائم از تخلیهٔ سریع محتویات هایپراسمولار (با اسمولاریته بالا) معده به داخل رودهٔ باریک ناشی می‌شود نوشیدن آب به هنگام صرف غذا باعث تخلیهٔ ناگهانی معده و احتباس ناگهانی دئودنوم می‌شود و باعث بروز و تشدید علائم می‌شود... دامپینگ دیررس:این علائم احتمالاً به دلیل آزاد شدن بیش از حد انسولین ایجاد می‌شوند. ۹۰ دقیقه تا ۳ ساعت بعد از غذا بروز می‌کنند. در آن احساس سبکی سر، عرق سرد، تپش قلب، تاکی کاردی (بالا رفتن ضربان قلب) و سنکوب بارز تر است. این سندرم به دنبال مصرف غذاهای سرشار از کربوهیدرات‌های ساده، هایپراسمولار و مصرف زیاد مایعات به وجود می‌آید. در این سندرم تنظیم رژیم غذایی، اساس درمان را تشکیل می‌دهد.