فوتودینامیک

درمان فتودینامیک (PDT) درمانی است که از دارویی به نام داروی حساس به نور و یا عامل حساس‌کننده به نور و نوع خاصی از نور استفاده می‌کنند. هنگامی که عامل حساس به نور در معرض طول موج مشخصی از نور قرار می‌گیرد، تولید نوعی اکسیژن می‌کند که سلول‌های موردنظر مجاور را از بین می‌برد.در واقع هر داروی حساس به نور را نوری با طول موج مشخصی فعال می‌کند. این طول موج تعیین می‌کند که نور تا چه فاصله‌ای می‌تواند به داخل بدن عبور کند. بنابراین، پزشکان از داروی حساس به نور و طول موج نور برای درمان سلول‌های سرطانی در بخش‌های مختلف بدن توسط PDT استفاده می‌کنند. مزایای درمان فتودینامیک: درمان فتودینامیک به مانند جراحی یا پرتودرمانی و شیمی درمانی می تواند در درمان بعضی از سرطان ها و یا ضایعات پیش سرطانی به کار رود ولی مطالعات و تجربیات بر آن است که این نوع درمان آسیب به بافت سالم را کاهش می دهد. 1. این روش سریع عمل کرده و بافت هدف را بهتر تحت تاثیر قرار می دهد. 2. اثرات سمی درمان فتودینامیک بسیار کم است. در واقع در این روش عوارض آزاردهنده شیمی درمانی یا رادیوتراپی مانند ریزش مو، توکسیسیته کلیوی و قلبی، اختلالات پوستی، خونریزی های رحمی، شوک و غیره وجود ندارد . 3. درمان فتودینامیک یک منطقه هدف را از بافت بیمار انتخاب می کند و بافت سالم اطراف آسیب جزئی بسیار کمی می بیند. 4. نسبت به روش های دیگر درمانی، خاصیت تهاجمی کمتری دارد. 5. دراین روش درمان می تواند تکرار شود. 6. درمان فتودینامیک در تسکین درد موثر است و باعث بهبود کیفیت زندگی و طولانی شدن زمان زندگی در بیماران می شود و از آن به عنوان درمان تسکین بخش یاد می کنند. 7. برای بعضی از تومورها، درمان فتودینامیک به کوچک شدن تومور قبل از برداشتن، یا از بین رفتن تومور و تا حد زیادی به کاهش شانس عود تومور کمک کند. 8. این درمان می تواند برای محافظت از ظاهر و عملکرد اندام های حیاتی موثر باشد و شکل عضو آسیب دیده و عملکرد فیزیولوژیک آن راحفظ کند.