لنفوم-هوچکین

لنفوم هاجکین (به انگلیسی: Hodgkin's lymphoma) نوعی از لنفومها است. لنفوم نوعی سرطان خون است که منشأ سلول‌های سرطانی از گلبول‌های سفید خون و از گروه لنفوسیتها هستند. گرچه بیماری هاجکین ممکن است در تمامی سنین دیده شود، شایع‌ترین سن شیوع آن بین ۱۵ تا ۳۵ سالگی و بعد از ۵۵ سالگی‌ست و در مردان شایع‌تر است.میزان بقای۵ساله۸۸درصد است و در جوانان کمتر از۴۵ سال۹۲ درصد است.لنفوم هاجکین در سال‌های قبل از ۱۹۷۰ سبب مرگ تقریباً تمام مبتلایان می‌شد. با تکامل روش‌های درمانی، در حال حاضر این بیماری یکی از قابل‌درمان‌ترین بدخیمی‌هاست و قسمت عمده‌ای از بیماران مبتلا قابل علاج کامل هستند.علائم : - بزرگی طول کشیده و بدون درد غدد لنفاوی به خصوص غدد لنفاوی گردن، زیربغل یا فوق ترقوه ای - تب طول کشیده‌ای که علت آن مشخص نیست. - عرق شبانه توجیه‌ناپذیر. - خارش - دردهای غیرطبیعی پشت یا شکم - کاهش وزن غیرطبیعی - پتشی و بزرگ شدن طحال یا کبد در اکثریت موارد، تشخیص دقیق منوط به تکه‌برداری غدد لنفاوی بزرگ‌شده (بیوپسی) است.ویژگی معروف لنفوم هاجکین وجود نوعی لنفوسیت غیرعادی متمایز به نام سلول رید اشتنبرگ (Reed-Sternberg) است. سلول ریداشتنبرگ لنفوسیتهایی بزرگ و چند هسته‌ای اغلب با منشأ لنفوسیت نوع B هستند. احتمالاً عفونت با ویروس EBV در ایجاد این بیماری نقش دارد.در بیشتر موارد بیماران به‌طور سرپایی درمان می‌شوند. شیمی‌درمانی و پرتودرمانی یا ترکیبی از هر دو روش‌های اصلی درمان هستند.