پراکلامپسی

پری-اکلامپسیا (به انگلیسی: Pre-eclampsia) از عوارض دوران بارداری و یک اختلال چندارگانی است که در ۳ تا ۵ درصد از حاملگی‌ها در کشورهای غربی رخ می‌دهد. این بیماری یکی از علت‌های مهم مرگ و میر مادران باردار می‌باشد که باعث عوارض جنینی و مادری می‌شود. این عارضه بعد از هفتهٔ بیستم بارداری رخ می‌دهد و با فشار خون سیستولیک بیشتر از ۱۴۰ میلی‌متر جیوه یا دیاستولیک بیشتر از ۹۰ میلی‌متر جیوه که معمولاً همراه با پروتئینوری است تشخیص داده می‌شود. علل : علت اصلی پری-اکلامپسیا ناشناخته است و تنها راه قطعی درمان آن پایان دادن به حاملگی و خارج کردن جنین و جفت می‌باشد. با این وجود علل احتمالی زیر مطرح شده‌ است: جریان خون ناکافی به رحم صدمه به جدار عروق اختلال در سیستم ایمنی رژیم غذایی بدانواع : پری-اکلامپسیا دارای دو نوع خفیف و شدید است. نوع شدید با فشار خون دیاستولی ۱۱۰ میلی‌متر جیوه یا بیشتر، پروتئینوری دو مثبت یا بیشتر، کراتینین بالا، افزایش در آنزیم‌های کبدی و سردرد، الیگوری، ادم ریوی، درد ناحیه فوقانی شکم، اختلال بینایی و ترومبوسیتوپنی مشخص می‌شود.خطرت احتمالی این مشکل در دوران بارداری و در صورت درمان نشدن می‌تواند به شکل‌های زیر باشد: سکتۀ مغزی درست عمل نکردن کلیه خوب عمل نکردن کبد مشکلات انعقاد خون زایمان زودرس مرگ جنین تجمع مایع در ریه تشنج عوامل افزایش خطر ویرایش سابقه ابتلای به پری-اکلامپسیا (قوی‌ترین عامل خطر) وجود دیابت قبل از بارداری شاخص توده بدن بالاتراز ۳۵ قبل از حاملگی اولین بارداری دوقلویی سن بالای ۴۰ سال در مادران فشار خون بالای ۱۳۰ میلی‌متر جیوه در اولین نوبت ویزیت درمان رایج پری- اکلامپسیا خفیف یا مسمومیت حاملگی کنترل فشار خون، رژیم غذایی و تجویز سولفات منیزیم است.