پیشگیری و کنترل عفونت های آمیزشی

عفونت آمیزشی به عفونتی گفته می شود که بیشتر از طریق تماس جنسی و دهانی به شریک جنسی منتقل می شود و در نتیجه می تواند باعث بوجود آمدن بیماری های مختلف شود.

به طور کلی عمده ترین راه های انتقال بیماری های آمیزشی عبارتند از: تماس جنسی با فرد آلوده به عفونت، انتقال از طریق مادر به نوزاد یا جنین، استفاده از سوزن مشترک و یا آلوده

 عامل عفونت های آمیزشی می تواند باکتری، ویروس و یا انگل باشد

 زنان بیشتر از مردان به بیماری های آمیزشی مبتلا می شوند، جهت شناسایی این عفونت ها از خون، ترشحات، ادرار، پاپ اسمیر و اعضای تناسلی و ادراری نمونه برداری می شود.

عوارض ناشی از عفونت های جنسی:

 عفونت های جنسی می توانند عوارض زیادی را برای شخص بوجود بیاورد از جمله آنها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سرطان دستگاه های تولیدمثل

• سرطان کبد

• سوزاک

• کلامیدیا

• تبخال تناسلی

• سیفلیس

• ایدز و هپاتیت B

• زگیل تناسلی

• ناباروری

• بارداری خارج رحمی

• سقط جنین

• بیماری التهابی حاد لگن

• عفونت های مادرزادی در نوزاد و شیرخوار

• کوری و مرگ نوزاد

• عفونت چشمی در نوزاد

• افزایش مقاومت دارویی

• مرگ زود هنگام

چه کسانی در معرض خطر ابتلا به بیماری های آمیزشی هستند؟

• افرادی که با فرد مبتلا به عفونت های جنسی تماس جنسی دارند
• افرادی که تماس جنسی محافظت نشده دارند، این تماس جنسی چه به صورت معمولی و یا به صورت مقعدی می تواند شخص را آلوده کند
• مادر آلوده به عفونت جنسی می تواند در حین حاملگی، زمان زایمان و حتی بعد از زایمان این عفونت را به کودک منتقل کند

علائم ابتلا به بیماری های جنسی:

این علائم  در مردان شامل زخم های تناسلی، دانه های پوستی مانند زگیل و تبخال، ترشحات از اندام تناسلی، تکرر و سوزش ادرار، وجود توده های غیر معمول در کشاله ران، تورم و درد در ناحیه اسکروتوم و پرینه و ترشح از مقعد و در زنان شامل سوزش و تکرر ادرار، ترشحات واژن، زخم ناحیه تناسلی، وجود توده های غیر معمول در کشاله ران و تبخال و زگیل، درد زیر دل و ناحیه پرینه، خارش ناحیه تناسلی، بزرگی غدد لنفاوی کشاله ران، درد در زمان نزدیکی و ترشح مقعدی خواهد بود

البته اگر فرد مبتلا به ایدز شده باشد تا مدت ها هیچ علائمی نخواهد داشت

شناخت عفونت های آمیزشی:

واژینیت:

 این عفونت از عفونت های متداول در زنان است که ممکن است به علت تماس جنسی بوجود بیاید

علائم واژینیت شامل: درد، تحریک پذیری و حساسیت، خارش و قرمزی و ترشح است، البته گاهی نیز می تواند بدون هیچ علامتی باشد

تبخال تناسلی:

تبخال تناسلی هم یکی از شایع ترین عفونت های دستگاه تناسلی است معمولا علائم خفیفی به همراه دارد. از علائم آن میتوان به احساس مورمور شدن یا احساس سوزش در اندام تناسلی اشاره کرد که با بروز این احساسات تاول ها یا زخم هایی هم روی این اندام ظاهر می شوند. برای درمان تبخال تناسلی از داروهای ضد ویروسی استفاده می شود تا خطر انتقال عفونت کاهش یابد

کلامیدیا:

یکی از عفونت های جنسی که افراد ممکن است بدون داشتن هیچ علائمی به آن مبتلا می شوند عفونت با کلامیدیا است. بیماری کلامیدیا با آلوده شدن به باکتری کلامیدیا بوجود می آید. از شایع ترین علائم آن درد در زمان دفع ادرار و وجود ترشحات غیر معمول از اندام های تناسلی است که در مردان باعث بروز تورم دردناک در اطراف بیضه و در زنان باعث بیماری های التهابی لگن و ناباروری می شود. برای درمان کلامیدیا آنتی بیوتیک مصرف می شود.

زگیل تناسلی (HPV):

 زگیل تناسلی یکی از عفونت های جنسی که منشا آن ویروس است. زگیل تناسلی از طریق تماس پوست با پوست انتقال می باید. از نشانه های آلوده شدن به زگیل تناسلی پدیدار شدن برجستگی های قارچی شکل در ناحیه تناسلی است. زگیل تناسلی اگر درمان نشود می تواند بعد از سالها در بدن شخص باقی بماند و او را مبتلا به سرطان دهانه ی رحم کند. برای درمان زگیل تناسلی هم مانند درمان تبخال تناسلی از داروهای ضد ویروسی استفاده می شود تا خطر انتقال عفونت نیز کاهش یابد.

سوزاک:

یکی دیگر از عفونت های آمیزشی، سوزاک است که منشا آن باکتری استو با علائمی مانند درد و سوزش هنگام ادرار کردن و وجود ترشح از اندام تناسلی همراه است. وجود بیماری سوزاک در یک مادر باردار می تواند در زمان بارداری طبیعی منجر به عفونت شدید و کوری نوزاد تازه متولد شده شود.

علائم سوزاک در زنان شامل خارش مقعد و وجود ترشخات زرد رنگ یا خونی از واژن و در مردان شامل درد در ناحیه تناسلی و خروج چرک از این اندام خواهد بود.

هپاتیت B:

منشا بیماری هپاتیت B ویروس است و این ویروس کبد را آلوده می کند. از علائم ابتلا به هپاتیت B می توان به خستگی، رنگ پریدگی، حالت تهوع و استفراغ و درد عضلات اشاره کرد. برای محافظت در برابر بیماری هپاتیت B بایستی واکسن هپاتیت تزریق شود.

سیفلیس: 

سیفلیس یک از بیماری های آمیزشی است که می تواند خطر ابتلا به  ایدز را افزایش دهد. پدیدار شدن زخم هایی بدون درد روی اندام تناسلی از نشانه های ابتلا به این بیماری است. بدنبال زخم ها و دانه های پوستی بدن فرد مبتلا دچار خستگی شدید،

تب خفیف و تورم غدد لنفاوی خواهد شد. در اکثر افراد مبتلا به سیفلیس ریزش مو هم دیده شده است. اگر این بیماری کنترل نشود قلب و سیستم عصبی آسیب های جبران ناپذیری وارد کند

ایدز (HIV):

ایدز یا همان عفونت نشانگان نقص ایمنی اکتسابی (اچ آی وی)  است که افراد از ابتلا به آن بسیار وحشت دارند. تشخیص این بیماری فقط از طریق انجام آزمایش خون امکان پذیر است. ایدز یک سری علائم بالینی دارد مانند: عفونت پیاپی دستگاه تنفسی، اسهال مزمن، زخم های دهانی و تب های طولانی مدت و کاهش وزن

ارتباط جنسی وایژینال، دهانی یا مقعدی بدون استفاده از کاندوم و با شرکای جنسی متعدد و یا رابطه جنسی با افراد پرخطر که احتمال الوده بودن به ویروس اچ ای وی در او زیاد است، ابتلا فرد به ایدز خواهد شد. متاسفانه با وجود مطالعات و تحقیق های زیادی که انجام شده هنوز دارو یا واکسنی برای درمان قطعی این بیماری ساخته نشده است. در این راستا باید به جامعه آموزش های لازم داده شود تا بتوان از شیوع این بیماری پیشگیری کرد. روش های پیشگیری از ابتلا به ایدز شامل:

• پیشگیری در تماس جنسی
• پیشگیری در اعتیاد تزریقی
• پیشگیری برای اطرافیان

شیوه های پیشگیری ابتلا به بیماری های مقاربتی و عفونت های آمیزشی:

• داشتن رابطه جنسی در سن مناسب
• تعهد و وفاداری به پارتنر یا همسر خود
• داشتن تنها یک شریک جنسی
• استفاده از کاندوم در هر اقدام به رابطه جنسی
• درمان کامل بیماری های مقاربتی

روش های پیشگیری ابتلا به بیماری های مقاربتی در اعتیاد تزریقی:

• اقدام برای ترک اعتیاد
• پرهیز از مصرف مواد مخدرمخصوصا  با تزریق
• استفاده از جایگزین های تزریقی
• استفاده از سوزن و سرنگ استریل
• آموزش و آگاهی خانواده ی شخص مبتلا به ایدز از این بیماری و نحوه ی انتقال آن
• تحت مشاوره و آزمایش قرار گرفتن شرکای جنسی افراد مبتلا به ایدز

توجه داشته باشید که شرکای جنسی بیماران مبتلا به ایدز باید در صورت منفی بودن آزمایش نیز هر 3 ماه یکبار آزمایش ایدز بدهند. متاسفانه به دلیل پایین بودن سطح سواد بهداشتی و عدم مراجعه به موقع افراد به مراکز درمانی و همچنین ترس از برخورد دیگران و قضاوت ها این بیماری ها دیرتر کنترل شده و در جامعه پیشرفت میکند.

خود مراقبتی جهت پیشگیری و کنترل عفونت های آمیزشی:

• نداشتن رابطه جنسی
• محدود کردن رابطه جنسی
• داشتن تنها یک شریک جنسی
• استفاده از کاندوم
• ارزیابی همسر خود
• واکسیناسیون
• رعایت بهداشت فردی
• استفاده از لباس زیر نخی
• مصرف مواد غذایی دریایی و گیاهی، میوه و سبزیجات
• مصرف ویتامین ث

سوالات پزشکی خود را در این خصوص با ما به اشتراک بگذارید