آلت-مردی

آلت مردانه آلت تناسلی مرد (کیر) یا پِنه اندامی است بی‌استخوان و غضروفی در انسان مذکر که بافت نعوظی آن از سه سیلندر (دو عدد جسم غاری (به انگلیسی: Corpus cavernosum) و یک عدد جسم اسفنجی (به انگلیسی: Corpus Spongiosum)) به طولی حدود ۱۲٫۹ تا ۱۵ سانتیمتر و قطر حدود ۴ سانتیمتر تشکیل شده‌است. در زیر آلت تناسلی، بیضه قرار دارد. کیر برای آمیزش جنسی و دفع ادرار استفاده می‌شود. در آلت تناسلی مردانه اغلب نواحی حساسی وجود دارند که تحریک آن‌ها باعث تحریک جنسی فرد و نعوظ قضیب می‌شود. در اوج لذت جنسی، منی حاوی اسپرم از بیضه خارج شده و از راه قضیب خارج می‌شود. در صورت ریخته شدن منی در مهبل زن، ممکن است تخمک زن با اسپرم‌های مرد ترکیب شده و زن باردار شود. این عضو در مردان به صورت استوانه‌ای شکل می‌باشد که از ۳ بافت تو در تو تشکیل شده‌است. این بافت‌ها اسفنجی شکل هستند و در واقع مانند جَک‌های بادی عمل می‌کنند به این صورت که حاوی سلول‌هایی می‌باشند که در هنگام تحریک جنسی، با ارسال پیام عصبی در بخش استوانه‌ای آلت، اتساع عروق روی می‌دهد و در نتیجه، حجم زیادی از خون به فضاهای موجود در بافت نعوظی وارد می‌شود. اجسام غاری و جسم اسفنجی پرخون و متسع می‌شوند و وریدهای خود را بر روی فاسیای اطراف خود می‌فشارند. به این ترتیب، جریان خون از بافت نعوظی به تعویق می‌افتد و فشار داخلی افزایش یافته و بالا می‌ماند. در نتیجه، طول و قطر آلت افزایش می‌یابد و نعوظ حاصل می‌گردد.