سیست-پستان

کیست های پستان ( Cysts ) کیست پستان شایع ترین توده پستانی است که در خانم ها مشاهده می شود.کیست ها معمولا در سن 35-50 سال دیده می شوند و بعد از یائسگی از بین می روند مگر در خانم هایی که بعد از یائسگی هورمون های تخمدانی را مصرف می کنند.کیست ها عبارتند از توده هایی که از مایع پر شده اند.کیست ها معمولا در زمینه تغییرات فیبروکیستیک ایجاد می شوند. اندازه کیست ها بسیار متفاوت می باشند و از چند میلی متر تا چند سانتی متر متغیر بوده ، تعداد و اندازه کیست های پستان ممکن در یک فرد در ماه های مختلف تغییر کند که اهمیتی ندارد. علایم بالینی همراه با کیست های پستان عبارتند از: 1- درد 2- احساس سفتی 3- احساس توده کیست های بزرگتر و یا کیست هایی که در قسمت های سطحی بافت قرار گرفته اند ممکن است براحتی لمس شوند ولیکن کیست های کوچکتر و یا کیست هایی که در بخش های عمقی پستان قرار گرفته اند قابل لمس نمی باشند. بهترین روش برای بررسی کیست سونوگرافی می باشد. در سونوگرافی اندازه ، تعداد و مشخصات داخلی کیست برسی می شود. کیست هایی که در سونوگرافی تمام مشخصات کیست های خوش خیم را دارند احتیاجی به درمان ندارند مگر در صورت دردناک بودن که منجر به ناراحتی بیمار شده که برای کاهش درد ، پزشک توسط سونوگرافی کیست را مشخص نموده و با استفاده از سرنگ و سوزن محتویات آن را تخلیه می کند.2 تا 4 ماه بعد از تخلیه کیست باید مجددا سونوگرافی انجام شود که آیا کیست دوباره تشکیل شده است یا نه. در تخلیه کیست اگر مایع داخل کیست زرد یا سبز رنگ باشد نیازی به اقدام دیگری نیست و تنها رعایت رژیم غذایی به بیمار توصیه می شود ولی اگر ترشحات تخلیه شده از کیست خونی باشند باید آن مایع برای بررسی بیشتر به آزمایشگاه فرستاده شود. کیست های ساده احتمال ابتلا به سرطان پستان را افزایش نمی دهند. تنها مواردی که در بررسی سونوگرافی کیست ها دارای جدار نامنظم، ضخیم و اجزای جامد باشد، دیگر کیست ساده نیستند و احتیاج به نمونه برداری و بررسیهای تکمیلی دارند. در این موارد نیز کیست ها بوسیله سونوگرافی مشخص و توسط متخصص رادیولوژی نمونه برداری می شود. برای کاهش احتمال عود کیست باید از نوشیدن چای ، قهوه و نمک خودداری کرد.