فقدان اسپرم
بی‌نطفگی یا آزواسپرمی (به انگلیسی: Azoospermia) اختلالی است که در آن تعداد اسپرم‌های مرد در مایع منی صفر می‌گردد. مردان دارای این اختلال دارای میل و عملکرد جنسی طبیعی و صفات ثانویه جنسی طبیعی هستند و فقط مشکل باروری دارند. دو علت کلی آزواسپرمی، انسدادی و غیر انسدادی می‌باشند.
حدود ۱ درصد از مردان و حدود ۱۵ درصد از مردان عقیم، به آزواسپرمی مبتلا هستند. آزواسپرمی ممکن است در نتیجه ی عدم تولید اسپرم یا عدم توانایی اسپرم برای حل شدن در مایع منی باشد،تشخیص اصلی این اختلال زمانی مشخص میشود که، طی بررسی توسط میکروسکوپ‌های قدرتمند، هیچ اسپرمی در مایع منی موجود نباشد.
آزواسپرمی پیش بیضه‌ای:
این نوع حدود ۲ درصد از مردان مبتلا به ازواسپرمی را تحت تأثیر قرار میدهد و بر اثر اختلالات غده هیپوفیز و هیپوتالاموس به وجود می آید.
آزواسپرمی بیضه ای:
ازواسپرمی بیضه‌ای یا ازواسپرمی غیر انسدادی حدود ۴۹ الی ۹۳ درصد از مردان را تحت تأثیر قرار میدهد. در مردان مبتلا به ازواسپرمی غیر انسدادی، در واقع کاهش نطفه زایی یا عدم نطفه زایی دیده میشود.
آزواسپرمی پس بیضه ای:
انسداد پس بیضه‌ای یا انزال معکوس، ۷ الی ۵۱ درصد از مردان مبتلا به ازواسپرمی را تحت تأثیر قرار میدهد. در این مورد نطفه زایی وجود دارد، هرچند منی فاقد اسپرم است.
درصورتی‌که هیچ‌کدام از موارد بالا در مورد فرد به کار نرود از اصطلاح ازواسپرمی ایدیوپاتیک Idiopathic azoospermia استفاده می‌کنیم.
بیماری‌های مرتبط با آزواسپرمی:
هایپر پرولاکتینوما
سندرم كلاين فلتر
التهاب بیضه
سرطان بیضه
فيبروز کیستی
انسداد مجرای انزال
انزال معکوس
سندرم کالمن
عقب ماندگى ذهنى
عوامل تأثیرگذار بر آزواسپرمی:
چاقی
اضافه وزن
آفت‌کش‌ها
مواد مخدر از قبیل ماری‌جوآنا
پرتودرمانی
زخم‌های تناسلی
عمل جراحی ناحیه لگن
مصرف آنتی‌بیوتیک
