سوجورن اینهالر استنشاقی 250 mL

سووفلوران براي القا و حفظ بي هوشي عمومي به كار می‌ رود.

در صورت ابتلا بيمار به فلج دور‌ه‌اي، ديستروفي عضلاني، مياستني گراو، سندرم-مياستنيك و ساير بيماري‌هاي عضلاني همراه با ضعف عضلاني،‌ ضربه مغزي، افزايش فشار داخل جمجمه و ضايعات فضاگير داخل جمجمه ‌اي، نارسایی كبدي يا كليوي با احتياط فراوان به كار برد.

مصرف همزمان اين دارو با دارو‌های آمينوگليكوزيد، باسيتراسين،‌ كاپرئومايسين، كليندامايسين، كليستين، كليستيات سديم، ليدوكائين،‌ لينكومايسين، شل-كننده‎ هاي عضلاني، پلي ميكسين، پروكائين،‌ تتراسايكلين، تري‎ متافان باعث تشديد اثر انسداد عصب-عضله می ‌شود. مصرف اين دارو با آميودارون باعث کاهش شديد فشار خون و افزايش احتمال برادي ‎كاردي مقاوم به آتروپين می ‌شود. دارو ‌هاي ضدمياستني گراو باعث انسداد عصب-عضله مي‌شوند. مصرف اين دارو به همراه دارو ‌هاي کاهنده فشار خون و بتابلاکرها باعث کاهش شديد فشار خون می ‌شود. سووفلوران حساسيت ميوكارد به كاتكول‎‎آمين ‎‌ها و احتمال آريتمي را افزايش مي دهد. مصرف اين دارو با دارو های مضعف CNS باعث تضعيف شديد CNS می ‌شود. مصرف اين دارو با ايزونيازيد و ساير القاكننده‎ هاي آنزیمی باعث افزايش غلظت فلورايد خون می ‌شود. همراه با اين دارو نبايد از تزريق مقادير زياد خون حاوي سيترات (به عنوان ضدانعقاد) استفاده نمود.

مقدار مصرف مورد نياز براي بي هوشي با افزايش سن كاهش مي‎يابد. حداقل غلظت آلوئولی اين دارو در افراد 25 ساله 6/2%، در افراد 40 ساله1/2% و در افراد 60 ساله7/1% و در افراد 80 ساله 4/1% است.