جکتوپارین تزریقی پرنترال 5000 [iU]/1mL 1MILLILITER

هپارين در پيش گيري و درمان ترومبوز وريد‌هاي عمقي و ترومبوآمبولي ريوي، جلوگيري از انعقاد خون در گردش خون خارج بدن طي جراحي قلب و روش ‌هاي دياليز، به عنوان داروي كمكي در درمان آنژين ناپايدار، آمبولي شريان محيطي و كاهش خطر بروز ترومبوز مغزي و مرگ در بيماراني كه دچار حمله پيشرونده شديد و ناگهاني مي ‎شوند و به عنوان پيش گيري در اعمال جراحي ارتوپدي و جراحي عمومي مصرف می‌ شود.

1- در بي‎ حسي منطقه ‌اي يا انسداد اعصاب ناحيه كمر، ديسكرازي خوني به خصوص كمي پلاكت‌ هاي خون، زايمان اخير، يا در مواردي كه نياز به عمل جراحي اعصاب يا چشم وجود دارد، پريكارديت يا نشت مايع به پريكارد، نارسایی شدید كليه، جراحي عمده يا زخم‌ هايي كه سبب ایجاد سطوح باز و وسيع مي ‎شوند،‌ صدمه شديد به ويژه به دستگاه عصبي مركزي، سوراخ شدگي نخاع، زخم يا ساير ضايعات فعال گوارشي،‌ ادراري، تنفسي، واسكوليت شديد و نارسایی شدید كبد با احتياط مصرف شود.2- توصيه می ‌شود در بيماراني كه هپارين مصرف می‌ کنند از تزريق عضلاني ساير دارو‌ها، به -دليل احتمال بروز هماتوم و خونريزي در اطراف محل تزريق خودداري شود.3- خونريزي از لثه ممكن است نشانه مصرف بيش از حد هپارين باشد. درمان با هپارين خطر بروز خونريزي موضعي طي جراحي‎‌ هاي د‌هان و پس از آن را افزايش مي ‎دهد.4- از آن جا كه هپارين از بافت‌ هاي حيواني تهيه می ‌شود، توصيه می ‌شود در بيماراني كه سابقه حساسيت يا آسم دارند، ابتدا مقدار آزمايشي 1000واحد قبل از شروع درمان تزريق شود.5- در صورت استفاده از برنامه درماني با مقادير كامل هپارين، مقدار مصرف دارو بايد با توجه به نتايج آزمون ‌هاي انعقاد خون براي هر فرد تنظيم شود.6- مهار ترشح آلدوسترون توسط هپارين می ‌تواند باعث زیادی پتاسیم خون شود. بيماران مبتلا به ديابت مليتوس، نارسایي مزمن كليه، اسيدوز، پتاسيم خون بالا، يا بيماراني كه دارو‌هاي نگهدارنده پتاسيم مصرف می ‌کنند، براي بروز عارضه افزایش پتاسیم خون مستعد تر هستند. توصيه می ‌شود در چنين بيماراني سطح پتاسيم خون قبل از شروع هپارين كنترل شده و درحين مصرف هپارين تحت نظر قرار گيرد، به ويژه اگر تجويز هپارين قرار است بيش از 7 روز ادامه پيدا كند.

مصرف همزمان هپارين با اسيد والپروئيك به علت مهار عملكرد پلاكت‌ ها ممكن است موجب خونريزي شود. متي ‎مازول و پروپيل تيواوراسيل باعث كاهش پروترومبين خون مي‎ شوند. لذا مصرف همزمان اين دارو‌ها با هپارين ممكن است باعث افزايش اثر ضدانعقادي شود. مصرف همزمان دارو‌هاي ضدانعقاد و ترومبوليتيك، مانند وارفارين، استرپتوكيناز و اوروكنیاز و همچنين دكستران خطر خونريزي را افزايش مي ‎دهد. مصرف همزمان هپارين با پروبنسيد اثر ضدانعقادي دارو را افزايش داده و طولاني می ‌کند. در صورت مصرف همزمان دارو‌های موثر بر عملكرد پلاكت‌ ها (NSAIDs، دي پيريدامول، تيكلوپيدين، كلوپيدوگرل) با هپارین، احتمال خونريزي افزايش مي یابد.

1- درطول درمان با هپارين، از مصرف اسيد استيل ساليسيليك يا دارو‌هاي حاوي آن، ايبوپروفن و ساير دارو‌هاي موثر بر پلاكت‎‌ ها، بايد خودداري شود.2- پزشك و دندان پزشك بايد از مصرف اين دارو آگاه شوند.3- به منظور بررسي پيشرفت درمان انجام آزمون ‎‌هاي انعقاد خون به طور منظم ضروري است.